در این راستا مفاد قواعد فقهی لاضرر، اتلاف، تسبیب، ملازمه، توازن و احترام، مورد تحلیل قرار گرفته است. و سپس به ذکر مصدایق عینی تخریب محیط زیست در جامعه اشاره شده که بر اساس قواعد فقهی مذکور، ضمان شرعی افراد را در پی دارد. لذا شایسته است فقهای اسلام، حفاظت از محیط زیست را در میان جوامع مسلمان و حتی غیر مسلمان نهادینه کرده و به یاری کارشناسان و متخصصان این امر بشتابند. در ادامه روشن شد منابع غنی فقه اسلامی زمینه ی قانون گذاری در این رابطه را داشته و با تطبیق قواعد کلی فقهی با شرایط جدید می توان قوانینی را در این راستا وضع نمود. در پایان تحقیق با نگاهی به آینده ی محیط زیست و کاربرد فقه در حفاظت از آن به نقش دولت اسلامی در این زمینه اشاره شده و راهکارهایی در جهت حفظ محیط زیست ارائه گردیده است.