چکیده: رسانه ملی در راستای تحقق رسانه دینی نیازمند طراحی و تعیین مدل ها و ساختارهای کارآمد در جهت مدیریت پیام های رسانه ای است. موفقیت روزافزون مدیریت پیام، علاوه بر شناخت دقیق «مشخصات پیام» و آگاهی از «امیال، مصلحت ها و نیازمندی های مخاطبان»، مستلزم «ارزیابی پیام های رسانه ای» است. شناخت این مسائل جز از طریق انتخاب شاخص ها، شناسه ها و نمادهایی که به بهترین وجه معرف محمول خویش باشند امکان پذیر می شود. اصولاً بدون وجود شاخص، شناخت وارزیابی موضوعات بصورت بسیار اجمالی انجام می شود. لذا در شناخت و ارزیابی، تعیین شاخص مهم ترین لازمه سنجش بوده که ارزش گذاری و رتبه بندی امور کیفی را امکان پذیر می کند. لذا در این پژوهش با عنایت به اثربخشی مدل بومی و ارزشی ارزیابی محتوایی برنامه های رسانه دینی، تلاش گردیده است که با ارائه شاخص های عینی، علاوه بر آن که افق های روشنی برای جهت گیری مدیران می گشاید، مشخصه ها و سنجه های عملی و عملیاتی را در اختیار مدیران اجرایی رسانه دینی فراهم می کند. ویژگی ممتاز مدلی که در این پژوهش بدان پرداخته شده است، آن است که مدل مذکور با معانی و بنیان های فکری رسانه دینی سازگار می نماید. کلیدواژه ها: رسانه دینی، رسانه ملی، ارزیابی رسانه، کیفیت رسانه، سازمان های رسانه ای، نظریه هنجاری.