مطالعات مشخص کرده که چند فیتوپلاسما از گروههای فیلوژنی مختلف پروتئین نوع imp (immunodominant membrane protein) را در مقادیر مختلف بیان می کنند. در این تحقیق ژن کد کننده پروتئین اصلی غشاء چند فیتوپلاسما از گروه فیلوژنتیکی 16srii بررسی شد نتایج بررسی نشان داد که ژن مزبور دارای تنوع ژنتیکی قابل توجهی و تحت فشار انتخاب مثبت است. آمینواسیدهای تحت تاثیر این فشار همگی در قسمت انتهای c (c-terminal) قرار داشتند. بررسیها نشان دادند که قسمت c این پروتئین در خارج از سیتوپلاسم و قسمت n آن داخل سیتوپلاسم سلول فیتوپلاسما قرار می گیرد. بیان imp در گیاهان میزبان با آنتی سرمهای تهیه شده بر علیه پروتئین نوترکیب imp از فیتوپلاسمای جاروک لیموترش و همچنین با آنتی سرم تهیه شده بر علیه فیتوپلاسمای جاروک یونجه تائید شد. این بررسی نشان داد که پروتئین 19 کیلودالتون مربوط به imp در گیاهان آلوده به چند فیتوپلاسما از گروه 16srii (و نه همه فیتوپلاسماها) قابل ردیابی است. نقش پروتئین imp فیتوپلاسمای جاروک لیموترش در برهمکنش با زنجرکهای ناقل (شاملmacrosteles quadrpunctulatus، euscelidius variegates، empoasca decipiens، scaphoideus titanus و hishimonus phycitis) مطالعه شد. نتایج آزمونهای dot far western و far western نشان داد که imp با پروتئینهایی از این زنجرکهای ناقل برهمکنش دارد. با استفاده از روش affinity chromatography پروتئینهای مزبور از زنجرکها جدا سازی شدند. در مجموع 20 پروتئین با وزنی بین 30 تا 200 کیلو دالتون از زنجرکهای مذکور در ژل sds ردیابی شد. نتایج ms/ms منجر به شناسایی این پروتئینها به عنوان پروتئینهای atp synthase زیرواحدهای آلفا و بتا، اکتین، زنجیره سنگین میوزین، آلفا توبولین و آرژنین کیتناز شد. بررسی با روش وسترن بلات نتایج شناسایی این پروتئینها به عنوان atp synthase آلفا و بتا و اکتین را تائید کرد ولی نتیجه شناسایی پروتئین آلفا توبولین را تائید نکرد. مشاهدات با میکروسکوپ کونفوکال نشان داد که پروتئین imp فیتوپلاسمای جاروک لیموترش در غشاء سلول و نیز در سیتوپلاسم سلولهای زنجرک m. quadripuctulatus تجمع می یابد. همچنین سیگنالهای مربوط به پروتئین imp در محل سیگنالهای مربوط به پروتئین atp synthase زیرواحد آلفا و مخصوصا زیرواحد بتا قرار می گیرند. نقش احتمالی این پروتئینها در انتقال با ناقل فیتوپلاسمای جاروک لیموترش مورد بحث قرار می گیرد.

فلفل دلمه ای با نام علمیcapsicum annuum l. از خانواده solanaceae می باشد. از جمله مخرب ترین بیماری های فلفل دلمه ای، سفیدک پودری (leveillula taurica) است که پراکنش جهانی دارد. هدف از این پژوهش، شناسایی عامل بیماری سفیدک پودری فلفل دلمه ای در گلخانه تجاری واقع در منطقه برآان جنوبی استان اصفهان و یافتن علل ظهور این بیماری و دست یابی به روش های کنترلی ایمن این بیماری بود. به منظور ردیابی و شناسایی کنیدی های این بیمارگر از روی گیاه فلفل دلمه ای و سایر میزبان ها، طی فصل های زراعی 1391 الی1393 نمونه برداری از گیاهان دارای علائم سفیدک پودری و نیز تله شکار اسپور در این منطقه انجام و با میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین، شناسایی سایر میزبان های احتمالی، مطالعه نقش بقایای آلوده بوته های فلفل دلمه ای مربوط به فصل زراعی قبلی در گلخانه، اثر متغیرهای دما و رطوبت در وقوع و شدت بیماری مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، اثر چندین محلول غذایی (کاربرد از 30 روز بعد از انتقال نشاء به زمین اصلی، قبل از آلوده شدن بوته ها به بیماری، تا مدت 72 روز با فواصل دو هفته ای) و قارچکش (بعد از ظهور بیماری به مدت 45 روز با تکرار دو هفته ای) بر روی شدت بیماری نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعات نشان داد که این بیمارگر علاوه بر فلفل دلمه ای، قادر به آلوده سازی گوجه فرنگی، بادنجان، خیار گلخانه ای، علف هرز پیچک صحرایی می باشد. بر اساس این آزمون، کنیدی های بیمارگر از اواسط بهمن ماه 1392 برروی تله های شکار اسپور واقع در بیرون و درون گلخانه، ردیابی شد و جمعیت آنها تا زمان ظهور بیماری مرتبا افزایش یافت. همچنین میزان اسپور شکارشده در روش های مختلف حذف بقایای گیاهی اختلاف معنی داری نشان داد و در تیمار بدون حذف بقایا بیشترین تعداد اسپور شکار شد. زمان ظهور بیماری در اواخر اسفند ماه سال 92 بود و بر اساس روند تغییر جمعیت اسپور در فضای گلخانه، احتمالا کنیدی های رها شده از روی سایر میزبان های آلوده یا بقایای دفن شده در سالن کشت می توانند منشأ بروز این بیماری در گلخانه تجاری باشند. مقایسه آماری تیمارهای مختلف بقایای آلوده نشان دادند که در تیمار حذف کامل بقایای آلوده گیاهی، شدت آلودگی به طور معنی داری کاهش می یابد. مقایسه آماری اثر دماهای 20،25 و 28 درجه سانتی گراد در توسعه بیماری نشان داد که بهترین دما برای توسعه این بیمارگر ، 25 درجه سانتی گراد می باشد. همچنین مقایسه آماری اثر رطوبت زیر 30 درصد، بین 40 تا30 درصد و بالای 40 درصد در توسعه بیماری نشان داد که بهترین رطوبت برای توسعه این بیمارگر، رطوبت بالای 40 درصد می باشد. نتایج حاصل از محلول پاشی مواد غذایی نشان داد، مصرف بورآمین کلسیم، مونو فسفات پتاسیم، ترافوس سینرژی، تریدکورپa-z و استفاده از کود های مذکور به صورت متناوب، در کاهش شدت بیماری اثر معنی داری داشتند. استفاده از قارچکش های گوگرد جامد، گوگرد مایع و نیز روغن گیاهی ولک ، منجر به کاهش معنی دار شدت این بیماری گردید. این اولین تحقیق علمی در مورد شناسایی، زیست شناسی و ارائه یک روش مدیریتی کارآمد برای بیماری سفیدک پودری بر روی میزبان فلفل دلمه ای در منطقه برآان جنوبی استان اصفهان می باشد.