در بیشتر صنایع مانند صنایع شیمیایی، تخلیه ی فاضلاب حاوی آلاینده های آلی مانند آمین های آروماتیک یک مشکل جدی می باشد، زیرا آن ها می توانند حتی در غلظت های پایین، سمی یا سرطان زا باشند، بنابراین فاضلاب باید قبل از ورود به محیط زیست تصفیه شود. نانولوله های کربنی به عنوان یک جاذب عالی، به علت ساختار و ویژگی های خاص خود، می تواند مولکول های آلی موجود در آب را جذب کند، اما انحلال ناپذیری ذاتی این نانوساختارها کاربرد موثر آن ها را محدود می کند. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه ی رفتار جذب 2-بی فنیل آمین به عنوان مدلی از آمین های آروماتیک بر روی نانوکامپوزیت نانولوله های کربنی-پلی اتیلن گلیکول/?-سیکلودکسترین می باشد. به این صورت که ابتدا نانولوله های کربنی با استفاده از روش grafting to با peg عامل دار شدند و در نهایت با تشکیل کمپلکس درهم جا، از –cd? و peg موجود بر روی نانولوله ها به واسطه ی برهم کنش میزبان-مهمان، نانوکامپوزیت mwnt–peg/?-cd بدست آمد. این نانوکامپوزیت توسط تکنیک های مشخصه یابی ft-ir، nmr، tga و sem خصوصیت سنجی گردید. نانوجاذب تهیه شده در حذف 2-بی فنیل آمین از محلول های آبی به کار برده شد و تأثیر چند پارامتر مهم مانند غلظت 2-بی فنیل آمین ، مقدار جاذب، زمان تماس، phو دما بر فرایند جذب مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت نیز پارامترهای سینتیکی و ترمودینامیکی تعیین شد که نتایج آن ها کارایی بالای نانوکامپوزیت mwnt–peg/?-cd را جهت حذف 2-بی فنیل آمین از محلول های آبی تأیید نمودند.