هر انسانی آزاد است و می تواند آزادانه در مورد سرنوشت سیاسی خود تصمیم بگیرد. اساساً تعیین سرنوشت، حق مردم است که به تعیین تقدیر و سرنوشت خود به طور فردی و جمعی بپردازند. در عمل این حق به مردم اجازه می دهد تا وضعیت سیاسی، ساختار سیاسی خویش را رقم بزنند و توانا به تعیین نوع و محتوای ساختار حقوقی وسیاسی کشور خود باشند. لذا، عملی شدن نقش سیاسی مردم مستلزم یک فرآیند دموکراتیک است تا هنگام اجرای آن، اراده آزاد و گزینش مختارانه مردم واقعیت بیرونی پیدا کند. بنابراین افراد جامعه باید از طریق انتخابات به اختیارخود از حق حاکمیت مستقیمشان به نفع عده ای که به نمایندگی از مردم اعمال حاکمیت می کنند بگذرند. اما نکته دیگر این است که در صورت نبود برابری و آزادی سیاسی نمی توان انتظار انتخابات دموکراتیک را داشت. چرا که اعمال نقش سیاسی مردم نیازمند داشتن امکانات و فضای مقتضی ابراز ایده ها و تمایلات است. براین اساس اولین شرط برای تحقق آن، فراهم آوردن زمینه مشارکت وسیع مردم کماً و کیفاً در امور عمومی خویش می باشد. لذا، تصمیم داریم که در این تحقیق نقش سیاسی مردم در ایران را منظور داریم و ضمن تحلیل وضعیت آن ، تلاش می نماییم تا تأملی تطبیقی با موضوع در حقوق فرانسه (براساس قانون اساسی فرانسه) نیز داشته باشیم.واژه های کلیدی: برابری سیاسی، آزادی سیاسی، انتخابات، ریاست جمهوری،پارلمان