در رساله حاضر سعی بر آن شده است که اندیشه ها و افکار انسانی ، توحیدی، و دینی امیه بن ابی صلت که در قالب شعر حکمی ظهور کرده مورد شرح و بررسی قرار داده شود. به این منظور ابتدا به معرفی عصر زندگی شاعر یعنی روزگار جاهلی و صدر اسلام پرداختیم تا تصویری از وضعیت شعر و شاعری در این دوره ها پیش روی ذهن خواننده ترسیم گردد. سپس مقدمه ای حول حکمت نگاشته و فصلی را به زندگی نامه امیه اختصاص دادیم و در فصل پایانی به شرح و تحلیل اشعار حکمی او همراه با پرداخت واژه های مهم و کلیدی ابیات و اشارات نحوی و نکات بلاغی پرداختیم. روندی که این رساله طی کرده خود به خود خواننده را به این سمت سوق می دهد که بر خلاف تصویری که از عصر جاهلی در ذهن ما نقش بسته است شعرای آن زمان با افکار والای حکمی آشنایی داشته اند و امیه از شاعران مخضرمی است که فرهنگ وسیعی داشت، کتاب های زیادی مطالعه و پیش از اسلام از کتاب های مقدس تورات و انجیل و پس از آن از قرآن کریم تأثیر پذیرفت.