گروه های تروریستی در دهه های اخیر ابعاد وآثار بی سابقه پیدا کرده اند و می توانند به راحتی صلح و امنیت جهانی و پیشرفت جامعه بشری را در معرض خطر قرار دهند. درگیری های نظامی پس از یازدهم سپتامبر دو هزار و یک به خصوص در افغانستان و عراق با سازمان ها ، گروه ها و افرادی که ادعا می شد تروریست یا حامی گروه های تروریستی هستند، بسیاری از موازین حقوق بشردوستانه بین المللی را به چالش طلبید. از یک طرف مشکل احصا کردن گروه های تروریستی همواره وجود داشته است. چرا که کسی که از جانب شخصی تروریست محسوب می شود از نظر کسی دیگر ممکن است مبارز راه آزادی خوانده شود. ازطرف دیگر نبود یک نهاد متولی مبارزه با تروریسم بین الملل در سطح جهانی نگرانی و دغدغه هایی در نوع خود قابل بررسی را به وجود آورده است. غایت و فلسفه وجودی حقوق بشردوستانه احترام به شخص انسان وحرمت وکرامت ذاتی وی در مخاصمات مسلحانه می باشد. بنابراین در مبارزه با سازمان ها و گروه های تروریستی در صورت ایجاد نبردی مسلحانه قرار گرفتن این نبرد در موضوع حقوق بشردوستانه ضروری به نظر می رسد. حتی در صورت نرسیدن به مرحله مخاصمه مسلحانه موازین حقوق بشر قابلیت اجرا دارند. البته می توان گفت حقوق بشردوستانه بین المللی نیز برای اینکه صبغه حقوق بشری دارد به اجرا در می آید. باید توجه داشت نادیده گرفتن این حقوق به ضرر تروریست ها به ضرر صلح و امنیت بین المللی خواهد بود