در این پژوهش راه حل هایی برای رفع عیوب اساسی کوره-های ریورب بررسی شده است. این عیوب ناشی از مشکلات حاصل از تشکیل مگنتیت و نیز مصرف بالای انرژی این کوره ها است. برای حل مشکل مگنتیت از افزایش ذغال سنگ به ترکیب شارژ جهت احیا استفاده می شود و برای بالا بردن بازده با دمش هوا، انرژی موجود در کنسانتره مصرف می شود. در این پژوهش، ابتدا اثر اضافه کردن ذغال سنگ به ترکیب شارژ با مینیمم کردن تابع گیبس و بدست آوردن تعادل شیمیایی جدید بررسی می شود و سپس محاسبات مربوط به تغییر عیار مات، مقدار انرژی آزاد شده در اثر دمش هوا یا اکسیژن در درون مذاب انجام می شود. برای اعتبار سنجی جواب های حاصل از محاسبه با داده های تجربی مقایسه می شود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که با اضافه کردن مقدار مشخصی از ذغال سنگ به ترکیب شارژ، مگنتیت به مقدار قابل توجهی از بین می رود. دمش هوا به درون مذاب مشکل مصرف بالای انرژی این کوره ها را حل می کند و موجب افزایش عیار مات و کاهش ترافیک پاتیل های مات و حجم کار در ادامه فرآیند ذوب می شود.