در اتحادیه اروپا، ممنوعیت مصرف آنتی بیوتیک های محرک رشد در تغذیه حیوانات سبب افزایش تمایل به استفاده از اسانس های گیاهی در تغذیه دام شد. با توجه به اینکه تاکنون مطالعات محدودی در مورد اثر اسانس رزماری بر روی نشخوارکنندگان انجام شده است، لذا هدف این آزمایش بررسی اثرات اسانس رزماری بر قابلیت هضم خوراک، تخمیر شکمبه و متابولیت های خونی گوسفندان قزل بود. برای انجام آزمایش از 4 راس گوسفند قزل در قالب طرح مربع لاتین 4×4 در طی 4 دوره 21 روزه استفاده شد. تیمارهای آزمایش شامل: 1- تیمار شاهد (جیره پایه)، 2- 100، 3- 200 و 4- 400 میلی گرم در روز اسانس رزماری بود. نمونه برداری از شکمبه در زمان صفر، 2، 4 و 6 ساعت پس ازمصرف خوراک و خون گیری نیز در زمان صفر و 4 ساعت پس از مصرف خوراک انجام شد. تیمار سوم بالاترین قابلیت هضم ماده آلی (05/0< p)، دیواره سلولی بدون همی سلولز و چربی خام را داشت (10/0? p). تیمار سوم همچنین بالاترین تولید کل اسیدهای چرب فرار شکمبه را دارا بود (05/0< p). تیمار دوم کمترین غلظت استیک اسید و بوتیریک اسید را داشت (05/0< p). همچنین تیمار دوم در مقایسه با تیمار شاهد و تیمار سوم سبب کاهش غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه شد (05/0< p). در 4 ساعت پس از مصرف خوراک غلظت کراتینین پلاسما تیمار شاهد بیشتر از تیمار چهارم بود (05/0< p). اثر متقابل تیمار× زمان در هیچ کدام از صفات اندازه گیری شده معنی دار نبود. به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که تیمار 200 میلی گرم در روز اسانس رزماری سبب بهبود نسبی قابلیت هضم خوراک و تخمیر شکمبه گوسفندان شد.