در هزاره سوم رشد جهانی شدن بیش از پیش ادامه دارد واقتصادهای ملی برای باقی ماندن در رقا بت جهانی بسوی تشکیل گروههای منطقه ای می روند زیرا کشورها به تنها یی تمامی عوامل تولید را در اختیار ندارند وسعی میکنند درقالب تشکیلات اقتصا دی منطقه ای به اهدافی که به تنهایی قادر به رسیدن آنها نیستند برسند. اتحادیه اروپا وآسه آن دو نمونه موفق سا زمانهای منطقه ای هستند .اتحادیه اروپا با انگیزه های اقتصادی شروع به کار کرد وبه مرور زمان کشورهای اتحادیه به همکاریهای سیا سی نیز پرداختند . آسه آ ن که با علا یق سیاسی شروع به کار کرد به مرور زمان تبدیل به یک سازمان اقتصادیه موفق شد. سازمان اکو یک نمونه سازمان منطقه ای در آسیا است که بدلیل مشکلات اقتصادی و سیاسی نتوانسته بمانند آسه آن سازمان موفقی باشد هرچندهردو این سازمانها در ابتدا با پشتیبانیه کشورهای غربی تشکیل شده اند. سازمان اکو در سال 1964با نام سازمان آر سی دی با عضویت 3کشور ایران-ترکیه-پاکستان تشکیل شد.سازمان آسه آن کمی بعدتر از اکودرسال 1967باعضویت پنج کشورمالزی-اندونزی-سنگاپور-فیلیپین-تایلند تشکیل شد.هر دو سازمان با حمایت ایالت متحده آمریکا و با هدف جلوگیری از نفوذکمونیست وبا اهداف سیاسی تحت نام سازمانهای اقتصادی تشکیل شده اند.فعالیتهای سازمان اکوبه دلایل مختلفی مثل عدم وجود اطمینان بین اعضاء مشکلات اقتصادی ودرنهایت انقلاب ایران متوقف شد –اما درسال 1985سه کشور عضودرچهارچوب اهداف اقتصادیه آر سی دی سازمان اکو را تشکیل دادند.سقوط شوروی واستقلال کشورهای آسیای میانه وقفقاز درسال 1991وتمایل کشورهای کمونیست آسیای جنوب شرقی به همکاری های منطقه ای باعث گسترش هر دو سازمان شد.بدین سان کشورهای آذربایجان - قزاقستان – قرقیزستان - افغانستان - ترکمنستان به سازمان اکو ملحق شدندوویتنام –لائوس – میانمار - کامبوج به آسه آن پیوستند. دراین تحقیق سعی شده است هردوسازمان ازابعاد مختلف موردبررسی قرارگیرندودلایل موفقیت سازمان آسه آن نسبت به اکوواکاوی شود.