گرافن ساختار پایه ای از فلورن صفر بعدی و شبکه دو بعدی کربنی است که تنها یک لایه دارد و دارای هیبریداسیونsp2 است که از سال 2004 گرافن و گرافن اکساید به دلیل خواص الکتریکی، گرمایی، مکانیکی و نوری بی نظیرشان مورد توجه محققان قرار گرفتند و در زمینه های مختلف از جمله کاربردهای بیولوژیکی و زیست پزشکی مانند دارورسانی، انتقال ژن، حسگرهای زیستی، تصویربرداری مولکولی و فوتوترمال درمانی مفید واقع شده اند. این ترکیب ها به دلیل جذب در ناحیه زیرقرمز نزدیک دارای اثر فوتوترمال درمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی می باشند. مطالعات نشان داده که ،گرافن دارای زیست سازگاری خوبی با محیط بیولوژیکی و همچنین مدت زمان بیشتر در گردش خون می باشد. اما سطح گرافن فاقد گروه های شیمیایی است. بنابراین این مسئله استفاده از آنها را با چالش های جدی روبرو می کند. از اینرو برای استفاده از آنها ابتدا باید سطح گرافن اصلاح شود. یکی از روش های اصلاح گرافن، اصلاح آنها از طریق عامل دار کردن گرافن به روش غیرکوالانسی است. این روش نسبت به روش های کووالانسی مزایایی دارد که بعضی از آنها عبارتند از رهایش آسانتر دارو، تخریب سریع سیستم در درون سلول و عدم ایجاد اختلال در سیستم آروماتیسیته سطح گرافن، در نتیجه ایجاد برهم کنش های موثرتر بین دارو، پلیمر و لیگاندهای آروماتیک با سطح گرافن و در نهایت به خاطر عدم انجام واکنش های شیمیایی برای وصل شدن دارو، پلیمر وسایر سورفکتانت ها به سطح گرافن، خواص شیمیایی آنها حفظ می شود. در این پایان نامه، به منظور عامل دارکردن گرافن به روش غیر کووالانسی از پلیمر پلی گلیسرول که در ساختار خود دارای گروه آروماتیک نفتوکسی است، برای بهبود حلالیت و زیست سازگاری گرافن استفاده می شود. پلی گلیسرول ها ساختار هایی درخت مانند هستند که به واسطه حلالیت در آب، تعداد زیاد گروه های عاملی، زیست سازگاری و سمیت پایین در پزشکی بسیار مورد توجه می باشند. پیوند های اتری و محکم بدنه پلی گلیسرول نیز باعث می شود تا در شرایط بیولوژیکی براحتی تخریب نشوند و به عنوان یک حامل پایدار مورد استفاده قرار گیرد. هیبرید نمودن پلی گلیسرول با ساختارهایی که بتوانند قابلیت بارگذاری دارو را در این پلیمر القاء کنند و در ضمن از زیست سازگاری بالایی برخوردار باشند منجر به ساختار های جدیدی می شود که مجموعه ای از خواص مطلوب از جمله اندازه در مقیاس نانو، تعداد بالای گروه های عاملی، حلالیت بالا در آب، سمیت پایین و حمل مولکولهای کوچک مانند داروها را خواهد داشت. دوکسوروبیسین (dox) یک داروی ضد سرطان نا محلول در آب است که در درمان تومور های مغزی و سرطان سینه موثر است. در این کار تحقیقاتی doxبه طور غیرکوالانسی روی سطح گرافن بارگذاری می شود تا به این طریق سیستم دارو رسانی داشته باشیم که هم دارو را به سلولهای سرطانی منتقل کند و هم باعث ایجادگرما در تومور به واسطه تابش نور گردد.سنتز این نانو مواد هیبریدی توسط روش های متفاوت طیف سنجی از جملهhnmr , cnmr وطیف سنجی زیر قرمز دور (ft-ir)تعیین می گردد. توپوگرافی و اندازه ضخامت لایه های گرافن به وسیله ی میکروسکوپ نیروی اتمی (afm) انجام می شود. . شکل و اندازه ی صفحه های گرافنی توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) و اندازه گیری های فلورسانسی با طیف سنجی فلورسانس صورت می گیرد. طیف جذبی آن نیز به وسیله طیف سنجی فرابنفش- مرئی (uv-vis) بررسی می گردد.