مدیریت زنجیره تأمین در قرن بیست و یکم به منظور بهبود رقابت پذیری سازمان اهمیت بالایی یافته است و در این میان رشد قابل توجهی را در این حوزه شاهد می باشیم. مدیریت زنجیره تأمین با چالش های متعددی روبرو می باشد. مشکلاتی از قبیل ایجاد اعتماد و همکاری میان شرکای زنجیره تأمین، تعیین بهترین اقداماتی که می توانند هم راستایی و یکپارچگی فرایند زنجیره تأمین را ایجاد نمایند، اجرای موفق آخرین سیستم های اطلاعاتی و تکنولوژیکی که به عنوان محرک در کارایی، عملکرد و کیفیت زنجیره تأمین شناخته شده اند. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی– تحلیلی می باشد. محقق به منظور دستیابی به داده های مورد نیاز جهت آزمون فرضیات از پرسشنامه به عنوان ابزار گرد آوری اطلاعات استفاده نموده است. جامعه آماری این تحقیق نیز کلیه مدیران و کارشناسان صنایع غذایی شهر صنعتی شهرستان رشت بوده است (410 نفر) که محقق 199 نفر را به صورت تصادقی طبقه ای در صنایع غذایی به عنوان نمونه انتخاب کرده است. بر اساس مدل و هدف اصلی, این تحقیق به دنبال بررسی رابطه و میزان سهم شش متغیر هزینه، تأمین کننده، انعطاف پذیری، مشتری، زمان، فرآیند بر عملکرد زنجیره تأمین می باشد. یافته ها حاکی از آن است که هر شش متغیر دارای رابطه مثبتی با عملکرد زنجیره تأمین هستند در ضمن میزان سهم هر متغیر نیز پیش بینی شده است.