نام خانوادگی: صالح بیگی نام: محمد مهدی عنوان پایان نامه: باز از نو: دژاووی ماتم در "دوبلینی ها" اثر جیمز جویس: خوانش فرویدی استاد راهنما: دکتر سید رحیم موسوی نیا استاد مشاور: دکتر محمود دارم درجه تحصیلی: کارشناسی ارشد رشته: زبان انگلیسی گرایش: ادبیات دانشگاه: شهید چمران اهواز گروه : زبان و ادبیات انگلیسی دانشکده: ادبیات و علوم انسانی تاریخ دفاع: 30/8/91 تعداد صفحات: 106 کلیدواژه ها: ماتم، فقدان، صرفه جویی، یادآوری، اُبژه، نومون، میل، تجسم، شبح این پژوهش در راستای پرتو افکندن بر فقدان هایی است که منجر به مکانیزم ماتم در "دوبلینی ها"ی جیمز جویس می شوند. در نظر جیمز جویس، ملت از پس فرازونشیب های ماتمی پایان ناپذیر پدیدار می گردد. خاطره ای به سبک جویس، نه از نوع به یاد داشتنی برای از یاد بردن، که برزخی ابدی میان به خاطرآوردن و از یاد بردن، خواب و بیداری است. رفتگانی که خبر از آینده می دهند خاطر شخصیت های جویس را در "دوبلینی ها" می آزارند. بدین منظور، وی ناگزیر به دست کشیدن از حصول خاتمه پذیری است. این روایت اندوهناک و بی پایان در پرتو معرفی نومون، که خود در پیوند با روان بیمار شخصیت هاست، عیان می گردد. به منظور تشریح مصرف روانی و بی رویه ی همتایان جویس، که اساساً میراثی همه گیر از دریچه ی اِپی فِنی هاست، این پایان نامه به مطالعه ی "دوبلینی ها"ی جیمز جویس با تأسی از روایت فروید از ماتم و ملنکالیا می پردازد.