در مدیریت زنجیره تأمین وجود یک الگوی مناسب جهت ارزیابی و انتخاب تأمین کننده مناسب از بین گزینه های موجود لازم و ضروری است. در این زمینه تحقیقات بسیاری انجام شد و روش های کمی و کیفی بسیار زیادی مورد استفاده قرار گرفت. پژوهش حاضر روشی ترکیبی از "گسترش عملکرد کیفیت" ، "تئوری مجموعه های فازی" و "فرایند تحلیل سلسله مراتبی" جهت رتبه بندی و ارزیابی تأمین کنندگان ارائه نموده است. برای این منظور با کمک روش "گسترش عملکرد کیفیت" مشخصه های مورد نظر سازمان(مشخصه مشتری) و مشخصه های فنی تأمین کنندگان برای برآورده ساختن مشخصه مشتری استخراج گردید و رتبه بندی مشخصه های فنی آن با روش "فرایند تحلیل سلسله مراتبی" انجام گرفته است . برای وزن دهی به مشخصه های مشتری و مشخصه های فنی از نظرات خبرگان استفاده شد . نظرات این خبرگان به وسیله پرسشنامه هایی جمع آوری گردید این نظرات به صورت متغییر زبانی اخذ شد (در یک طیف هفت تایی) و به وسیله جداول مخصوص به اعداد فازی برگردانده شد. اعداد فازی استفاده شده در این پژوهش، اعداد فازی مثلثی بوده و برای قطعی سازی نتایج حاصل از روش مرکز ثقل استفاده شد. در انتها از این روش برای انتخاب بهترین تأمین کننده سیستم نرم افزاری گزارش گیری در یک سازمان استفاده شد.در این پژوهش با به کار بردن " فرایند تحلیل سلسله مراتبی " در محاسبه اوزان مشخصه های فنی ضریب اطمینان استفاده از "گسترش عملکرد کیفیت" در ارزیابی و انتخاب تأمین کنندگان بالا رفته و یک گام از گام های این روش نیز کاهش یافته است. از این روش می توان هم برای سازمان های تولیدی و هم خدماتی استفاده نمود و همچنین در تعداد تصمیم گیران و مشخصه ها نیز محدودیتی وجود ندارد و می تواند شاخص های کمی و کیفی را پوشش دهد. لازم به ذکر است که از این روش می توان هم برای انتخاب تأمین کنندگان جدید و هم برای رتبه بندی تأمین کنندگان موجود استفاده نمود..