چکیده : زندگینامه و حسب حال قدمت و سابقه ای به قدمت انسان دارد و به نوعی تاریخ زندگی شخصیتهای برجسته می باشد. زندگینامه نویسی در ادب ایرانی و عربی سابقه ای طولانی تر از اروپا و غرب دارد ،برخلاف حسب حال که غرب در کتابت این نوع نوشته ها قدمتی بیشتر از جهان اسلام دارد و آن را مرهون قانون اعتراف می باشد. این پایان نامه می کوشد تا با محوریت کتاب سه جلدی الایام نوشته ی طه حسین و کتاب چهار جلدی روزها نوشته محمد علی اسلامی ندوشن ،به بررسی سبک ومحتوای متون آن دو بنشیند و مطالبی را که از لحاظ تعبیر و مضمون و شیوه ی نگارش....قرابت و شباهت عمیقی میان آنها حاکم است ، با رویکردی تطبیقی مورد بررسی قرار دهد.زیرا ادبیات تطبیقی از مهمترین گونه های ادبی است که ما را در یافتن وجوه مشترک اندیشه های بزرگان ادب وفرهنگ جهان ،یاری می رساند. طه حسین و محمد علی اسلامی ندوشن دو نویسنده ی توانا و برجسته ی معاصر از دو کشور مصر و ایران می باشندکه هر کدام از آنها برای تحصیل و کسب علم ،دامن روستا را ترک کرده و موفق می شوند تا بالاترین مدرک تحصیلی را از دانشگاه سوربن فرانسه دریافت نمایند.وپس از بازگشت به وطن خویش ا ندیشه ها و دیدگاههای فکری مشترکی داشته اند و در عین حال هر کدام از آنها به نوشتن سرگذشت خود از سن 4یا5سالگی تا جوانی با یک عنوان (الایام ـ روزها) اقدام می کنند . با مطالعه این دو حسب حال بسیاری از شباهت ها در سبک سخن،طرح داستان،معنا و دریافت،تصویر سازی...مشاهده می شود. فرضیه ی احتمالی آن است که اسلامی ندوشن در نوشتن سرگذشت خود از کتاب الایام طه به نوعی الگو گرفته باشد شواهدی که در این زمینه بیان شده است به احتمال قوی گویای این ادعا می باشد. کلید واژه ها: زندگینامه ، حسب حال، طه حسین، الایام، اسلامی ندوشن، روزها، ادبیات تطبیقی فارسی وعربی .