چکیده در این پایان نامه،با بررسی تقابل دو واژه ی حیّ و میّت،معلوم می شود که واژه ی حیّ ومیّت مشتقات آن علاوه بر آنکه بر حیات مادی و طبیعی(انسانی،گیاهی و حیوانی)اطلاق می شود،بیشتر در معنای حیات و مرگ معنوی ودینی کاربرد دارد. از بررسی مصادیق و عوامل موثر در حیّ و میّت،این نکته به دست می آید که برای رسیدن به حیات معنوی ودوری از مرگ معنوی،باید در مسیر مومنان،شهدا،شیعیان و تابعین ولایت،مجاهدان راه خدا،پیروی از ائمه و عارفان به حق ایشان و علماء ربّانی،گام برداشت تا با سلوک در این مسیر در زمره ی رهیافتگان حیات حقیقی واقع شویم. حاصل اینکه مهمترین حق انسان،حق حیات معنوی انسانی است و حیات معنوی انسانی در فرهنگ قرآن،ایمان و اعتقاد به خدا،آشنایی به علوم و معارف الهی،پیروی از وحی و تعقّل،پیروی از قرآن و عترت(ثقلین)است که از آن تعبیر به (حیات طیبه)می شود و منظور از حیات طیبه همان اجابت دعوت خدا و رسول صلی الله علیه و آله و سلم در امر ولایت است که موجب حیات واقعی و معنوی می گردد. کلید واژه ها:حیّ-میّت-عوامل موثر در حیات معنوی-مصادیق حیّ-مصادیق میّت