کسب و کارها امروزه در محیطی بسر می برند که تغییر، جزء جدایی ناپذیر آن است. شرکت ها همواره در پی یافتن راه هایی برای گریز از عدم اطمینان و رسیدن به شرایطی هستند که بتوانند آینده را پیش بینی کنند و برای آن تمهیدات لازم را بیاندیشند. شرکت های ایرانی نیز مستثناء نیستند و دیر یا زود موج های تغییر آنها را نیز در بر می گیرد. رویکرد قابلیت ها و به ویژه قابلیت های پویا یکی از رویکردهای نو در این زمینه است که امروزه توجه زیادی به آن می شود. در این تحقیق سعی داریم اثرگذاری قابلیت های پویا بر قابلیت های نوآوری را در صنایع غذایی بررسی کنیم. برای این امر نخست با توجه به ادبیات موجود، مدلی ترکیبی ارائه گردیده است. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی-پیمایشی استفاده شده است. همچنین با توجه به ادبیات و پیشینه ی تحقیق، پرسشنامه ای تهیه گردیده و بین 200 نفر از 15 نمونه ی انتخابی توزیع شده است. برای آزمون این مدل نیز از مدل معادلات ساختاری و جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای lisrel، spss و smart-pls استفاده شده است. در نهایت نتایج تحقیق و پیشنهادات آورده شده است.