چکیده: امروزه رفتار لرزه ای سازه ها در برابر زلزله های میدان دور و میدان نزدیک بسیار حائز اهمیت است و در بهینه سازی و کنترل این رفتار سازه ها تلاش می شود. هدف از بهبود رفتار لرزهای سازهها تحت اثر بارهای جانبی اتلاف انرژی وارده به سازه و کاهش تغییرشکلهای پلاستیک اعضای سازه میباشد که در نتیجه تغییرمکان بین طبقهای و تغییر مکان کل و شتابهای طبقات به حداقل میرسد تا حدی که خسارت سازهای و غیرسازهای تحت اثر سطوح مختلف زلزله حداقل گردد. یکی از روشهای کاربردی در کنترل لرزهای سازهها استفاده از سیستمهای غیرفعال در سازه میباشد که از جمله این سیستم ها جداسازهای لرزهای و میراگر جرمی تنظیم شده میباشد. به منظور سیستماتیک و استاندارد کردن روش بررسی سیستمهای کنترل و مقایسه آنها با تحقیقاتی که در این باره در سطح جهان انجام میشود، بر روی یک سازه معیار نامنظم هشت طبقه جداسازی شده سه بعدی که توسط کمیته بین المللی پیشنهاد شده است، تحقیق و بررسی انجام گرفت. بر این اساس تاثیر سیستم میراگر جرمی تنظیم شده غیرفعال بر پاسخ سازه مورد نظر تحت اثر چهار زلزله میدان نزدیک پیشنهاد شده توسط همین کمیته ارزیابی شد. نتایج نشان می دهد که تمامی حالتهای تنظیمی مختلف میراگر تنظیم شده با درصد جرمی متفاوت، منجر میگردد درصورتیکه برای تغییرمکانها روند خاصی را y و x به کاهش شتاب ماکزیمم در هر دو جهت نمیتواند برای تمامی حالات تنظیمی نتیجه گرفت. بنابراین در طراحی و کنترل سازههای جداسازی شده نامنظم با استفاده از جرمهای تنظیم شده، نیازهای سازهای (شتاب، تغییرمکان و ...) در هر جهت به طور جداگانه باید مورد بررسی قرار گیرد.