پژوهش حاضربه منظور بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر عزت نفس و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دبیرستان های دخترانه شهر رفسنجان بود. به همین منظور 100 نفر از دانش آموزان سال اول مقطع متوسطه در دو دبیرستان به طور تصادفی(قرعه کشی بدون جایگزین) و در نهایت از هر دبیرستان دو کلاس به طور تصادفی(قرعه کشی بدون جایگزین ) در دو گروه آزمایش و کنترل ( 50 نفر گروه آزمایش و 50 نفر گروه کنترل) قرار گرفتند. با توجه به افت آزمودنیها وهمسان سازی گروه ، نمرات 86 نفر (43 نفر در گروه آزمایش و 43 نفر در گروه کنترل) مبنای مقایسه قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های عزت نفس کوپر اسمیت و سازگاری اجتماعی سینها و سینک بود. طرح پژوهش حاضر از نوع پیش آزمون _پس آزمون با گروه گواه است برنامه آموزش مهارت های زندگی درطول هشت جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه به مدت یک ماه) بر روی گروه آزمایشی اجرا گردید. در حالی که در طی این مدت ، گروه گواه برنامه عادی روزانه خود را دنبال می کردپس از اجرای برنامه آموزشی ، مجدداٌ هر دو آزمون بر روی هر دو گروه اجرا گردید. فرضیه های این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون تی مستقل (t) و آزمون لون ( برای بررسی یکسانی واریانس ها) مورد بررسی قرار گرفتند یافته ها نشان داد که اجرای برنامه آموزش مهارت های زندگی، در ارتقای عزت نفس دانش آموزان در سطح معنی داری (05/0) موثر است و همچنین این آموزش ها بر روی سازگاری نیز تأثیر معناداری داشت و باعث ارتقای سازگاری دانش آموزان شد و بر روی سازگاری اجتماعی ، سازگاری آموزشی و سازگاری عاطفی نیز موثر واقع شد.