در این پژوهش بر آن بودیم تا خط فقر خوراکی در ایران را بر اساس داده های سال 88 محاسبه نمائیم. روش بکار رفته در این تحقیق، روش دکتر پژویان می باشد که بر اساس فقر مطلق است. در این روش، شاخص کالری مورد نیاز خانوار را از طریق ضرب دو ماتریس ارزش مواد غذایی و ماتریس مقادیر بدست می آوریم. میزان شاخص کالری بدست آمده برابر با 2259 میباشد. مکان شاخص بدست آمده را در بین بیستک های جامع? آماری در میان خانوار شهری و روستایی تعیین می کنیم. بر این اساس در خانوار شهری شاخص کالری مد نظر در میان بیستک هشتم و نهم جامع? شهری قرار می گیرد و در خانوار روستایی این شاخص در میان بیستک اول و دوم قرار می گیرد. بر اساس محاسبات انجام شده درصد افراد زیر خط فقر را به تفکیک در شهر و روستا بدست آورده و بر اساس آنها خط فقر ریالی خوراکی و کل را بصورت ماهانه محاسبه می نمائیم. براساس محاسبات، در شهر میزان درصد افراد زیر خط فقر برابر با 29.5% است و خط فقر خوراکی خانوار در ماه برابر با1571354ریال و خط فقر کل خانوارشهری در ماه برابر با 5017476 ریال بدست آمده است. در روستا 6.5% از جامعه زیر خط فقر روستایی قرار می گیرد و خط فقر ریالی خوراکی و کل خانوار روستایی در ماه به ترتیب برابر با 2075473 و 5856296 است.