رسوب آسفالتین و نشست آن بر روی سنگ به عنوان یک مشکل جدی در تولید از مخازن نفتی مورد توجه است که این مشکل موجب هزینه های گزاف و خسارتهای جبران ناپذیری می شود، از جمله این که تراوایی مخزن را کاهش داده و خاصیت تر شوندگی سنگ مخزن را عوض می نماید. میدان الکتریکی به عنوان یکی از فاکتورهای ایجادکننده ی ناپایداری ذرات آسفالتین و تشکیل فاز جامد آسفالتین در حین تولید و انتقال نفت شناخته می شود. انعقاد به وسیله ی میدان الکتریکی در محلول های کلوئیدی آسفالتین در تحقیقات دنبال شده است. به عنوان مثال، حرکت فاز مایع در میدان های الکتریکی و باردارشدن محلول دارای ذرات معلق که منجر به حرکت سریعتر ذرات نسبت به حرکت مایع اطراف آنها می شود، منتهی به لخته شدن سریعتر در مناطق با بیشترین شدت جریان می شود. اما برای آسفالتین ها، داده های کتابخانه ای در دسترس در زمینه ی تأثیر میدان الکتریکی مورد بحث هستند. گزارشات اولیه ادعا می کردند که رسوب الکترودی حتی اگر ذرات جامد اصالتاً در سیستم حضور نداشته باشند، رخ می دهد. اما مطالعات اخیر روی رسوب الکترودی نتیجه می دهد که میدان های الکتریکی آسفالتین های حل شده را ناپایدار می کند و اینکه رسوب فاز جامد آسفالتی بر روی الکترودها تحت جریان dc نیاز به از پیش تشکیل شدن جامدات آسفالتین دارد. در تحقیق حاضر اثر پارامترهایی شامل میزان ولتاژ، زمان اعمال ولتاژ، فرآیند هم زدن بکارگرفته شده، زمان تابش امواج مافوق صوت به محلول، نسبت ماده ی راسب استفاده شده به نفت خام، دما و شرایط سینتیکی بر روی میزان آسفالتین جداشده از فاز نفتی در اثر اعمال پتانسیل به محلول نفتی حاوی آسفالتین بررسی شده است و نتایج برای دو حالت استفاده از نفت مصنوعی محتوی ذرات خالص آسفالتین و استفاده از محلول نفت خام و هپتان بررسی و مقایسه شده اند.