چکیده: در دنیای امروز،فرایند تصمیم گیری مهم ترین بخش از فرایند یک سرمایه گذاری است.جایی که سرمایه گذاران در جهت حداکثر کردن منافع و ثروت خویش نیازمند اخذ بهینه ترین تصمیمات می باشند.در این راستا مهم ترین فاکتور در فرایند تصمیم گیری،اطلاعات از جمله اطلاعات مربوط به عملکرد گذشته شرکت هااست کهمی تواند بر فرآیند تصمیم گیری تأثیر بسزایی داشته باشدو باعث اخذ تصمیمات متفاوت در افراد شود. پژوهشگرانی که تصمیمات سرمایه گذاران و رفتار معامله گران اوراق بهادار را با رویکرد تئوری مالی- رفتاری مورد بررسی قرار داده اند،به این نتیجه رسیده اند که سرمایه گذاران به اطلاعات مربوط به عملکرد گذشته شرکت هاعکس العمل بیش اندازه نشان داده و به آن ارزش بیشتری می دهند.به طوری که در نهایت در اتخاذ تصمیمات خود دچار اشتباه می شوند.بدین معنی که سرمایه گذاران قیمت سهام شرکت هایی که دوره ای از زمان موفق بوده اند را بالاتر از قیمت واقعی و قیمت سهام شرکت های ناموفق را پایین تر از قیمت واقعی برآورد می کنند.ولی پس از گذشت زمان به اشتباه خود پی برده و قیمت ها تعدیل شده و به حالت تعادل می رسد. تحقیق حاضر با روش تشکیل پرتفوهای برنده و بازنده ، موضوع واکنش بیش از اندازه سرمایه گذاران در برابر پایداری معیار های عملکرد گذشته شرکت ها را در دوره های بلند مدت و کوتاه مدت در دو مرحله و در قالب 8 فرضیه مورد بررسی قرار داده است.دوره زمانی این تحقیق هشت ساله از سال 1381 تا 1388 و جامعه آماری آن شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد.در این پژوهش، در مرحله اول(بررسی چهار فرضیه اول)،تغییرات بازده سهام شرکت های برنده و بازنده در دوره های تشکیل پرتفوی و آزمون مورد مقایسه و آزمون قرار گرفته است و در مرحله دوم (بررسی چهار فرضیه دوم)بازده شرکت ها در دوره کوتاه مدت (سال 1385)با میانگین بازده سهام در دوره های بلند مدت (سال های 1386 تا 1388)به تفکیک شرکت های برنده و بازنده مورد آزمون و مقایسه قرار گرفته است.برای بررسی فرضیه های این پژوهش از آزمون آماریtاستیودنت با n-1 درجه آزادی و در سطح معناداری 95 درصد استفاده شده و نتایج به دست آمده عمدتا حاکی از وجود واکنش بیش از اندازه سرمایه گذاران در برابر پایداری معیارهای عملکرد فوق الذکر بوده است.