نام پژوهشگر: محمد ثبوت

نانواسترتیگرافی سازندگورپی به پابده دربرش تنگ دوراهک(جنوب طاقدیس کنگان)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده علوم پایه 1391
  محمد ثبوت   فاطمه هادوی

چکیده: ناحیه مورد مطالعه از لحاظ جغرافیایی در جنوب غرب ایران و در ناحیه زاگرس چین خورده در استان بوشهر واقع شده است. برش مورد مطالعه مربوط به یال جنوبی تاقدیس کنگان می باشد. منطقه زاگرس از واحدهای زمین ساختی مهم ایران است که شامل بلندی های غرب و جنوب غرب ایران است. هدف اصلی از این مطالعه تعیین سن سازند گورپی و تعیین مرز دقیق آن با سازند پابده با استفاده از نانوپلانکتون های آهکی می باشد. در این مطالعه از ناحیه تنگ دوراهک در استان بوشهر تعداد 16 نمونه از سازند گورپی و 10 نمونه از سازند پابده برداشت گردید، ضخامت سازند گور پی 100 متر و ضخامت بخش ابتدایی سازند پابده 50 متر می باشد. نمونه های برداشت شده پس از آماده سازی، جهت معرفی نانوفسیل های آهکی در برش مذکور و در نهایت تعیین سن سازند گورپی و مرز آن با سازند پابده با استفاده از میکروسکوپ نوری پلاریزان مطالعه و عکس برداری شدند. این بررسی منجر به شناسایی 65 جنس و 134 گونه فسیلی شده است. با توجه به محدوده حضور و بازه زمانی گونه های شاخص و تجمع فسیلی همراه، بایوزون های (cc24 _ np8) برای سازند گورپی و بایوزون-های ( np8 _ np16) برای بخش پایینی سازند پابده تعیین گردیده است. این بیوزون ها، با زون های cc24_cc26 از زونبندی سیسسینگ(1977) و np1_np16اززون بندی مارتینی(1971) مطابقت دارند. بر اساس ارزش چینه شناسی بیوزون های تعریف شده، سن ماستریشتین آغازی تا پالئوسن پایانی برای زمان رسوب گذاری سازند گورپی و سن ائوسن آغازی تا ائوسن میانی برای بخش آغازی سازند پابده در برش مذکور، پیشنهاد می گردد. وجود گونه های biantholithus sparsus،cruciplacolithus primus ،micula murusو micula prinsii در بخش میانی سازند گورپی نشان دهنده این است که اولاً مرز کرتاسه ـ ترشیاری در داخل سازند گورپی قرار دارد ثانیاً پیوسته می باشد زیرا که بیوزون np1 بر روی بیوزون cc26 که آخرین بیوزون کرتاسه می باشد، واقع شده است. با توجه به وجود بایوزون np8 در بخش فوقانی سازند گورپی و بخش زیرین سازند پابده، می توان نتیجه گرفت که بین این دو سازند ناپیوستگی وجود نداشته است. از آنجا که گونه های متعلق به جنس calculitesو lucianorhabdus که جز هولوکوکولیت ها هستند در بخش تحتانی برش مورد مطالعه نسبتاً زیاد است، برای قسمت تحتانی برش می توان یک محیط کم عمق را پیش بینی نمود، و اما در بخش های بالایی سازند گورپی و بخش پایینی سازند پابده به دلیل فراوانی جنس های مختلف fasciculithus, discoaster می توان گفت که این بخش ها در زمان رسوب-گذاری در منطقه عمیق دریا بوده اند، در نتیجه با گذشت زمان عمق حوضه در حال افزایش بوده است. با توجه به حضور گونه هایی مانند: m.murus,w.barnesae, cruciplacolithus primus, cruciplacolithus edwarsii می توان نتیجه گرفت که منطقه مورد مطالعه درزمان رسوب گذاری در عرض های جغرافیایی پایین قرار داشته است.