از اهداف اساسی هر کشور می توان به رشد مستمر اقتصادی و دستیابی به توسعه اقتصادی اشاره نمود. در این زمینه به اعتقاد بسیاری از اقتصاددانان و سیاست گذاران، توسعه مالی و تجارت خارجی جزء سیاست هایی است که می تواند نقش مهمی را ایفا نماید. از این رو بررسی تأثیر توسعه مالی و تجارت خارجی بر رشد اقتصادی به عنوان موضوعی مطرح گردیده که مطالعات متعددی از اوایل قرن بیستم به آن پرداخته اند. مطالعه حاضر نیز تلاشی است تا رابطه توسعه مالی، تجارت خارجی و رشد اقتصادی در کشورهای منتخب اسلامی طی دوره زمانی 2010-1991 را مورد بررسی قرار دهد. برای این منظور از روش رگرسیونی پانل دیتا استفاده شده است. سپس با استفاده از مدل تصحیح خطای برداری در چارچوب داده های پانل، رابطه علّی میان متغیرهای مورد استفاده در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش دو الگو معرفی شده: نتایج حاصل از الگوی اول حاکی از آن است که حجم گسترده پول به تولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص توسعه مالی تأثیر منفی و معناداری بر رشد اقتصادی دارد. اما شاخص دیگر استفاده شده در الگوی دوم به عنوان شاخص توسعه مالی یعنی اعتبارات اختصاص یافته به بخش خصوصی به تولید ناخالص داخلی، تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارد. همچنین مجموع صادرات و واردات به تولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص تجارت خارجی، تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارد.