یکی از مباحث دستوری که کاربرد فراوانی در جملات فارسی و فرانسه دارد، قید است. قید کلمه ای است که برای تکمیل و یا تغییر معنای یک فعل، صفت، جمله و یا قیدی دیگر در جمله به کار می رود. شناخت نکات دستوری این مبحث به مترجم کمک می کند تا انواع قید، جایگاهشان در جمله و تاثیر آنها بر روی معنای متن را به راحتی تشخیص دهد. بعضی از قیدها به دلیل نداشتن معادل در زبان مقصد قابل ترجمه از فارسی به فرانسه و بالعکس نیستند. نقش دستوری تعدادی از آنها هنگام ترجمه تغییر می کند و یک مترجم خوب باید بداند که آیا هر قیدی را می توان با مشابه آن در زبان مقصد جایگزین کرد یا اینکه باید به طور کامل آنرا تغییر داد. از آنجایی که عوامل متعددی همچون انتقال معنا، سبک، لحن و ساختار دستوری متن مبداء در ترجمه سهیم هستد لذا شناخت کامل تمام مباحث دستور زبان مبداء و مقصد برای هر مترجمی از اهمیت بالایی برخوردار است تا از انجام ترجمه های تحت اللفظی و یا غلط جلو گیری کند. در این کار پژوهشی که به مطالعه قید در چارچوب ترجمه می پردازد، ابتدا ما به بررسی تاریخچه ترجمه و دستور زبان و ارائه تعاریفی از قیدهای فارسی و فرانسه خواهیم پرداخت. سپس، قید را از نظر دستوری در دو زبان مورد نظر با ارائه مثال هایی جهت روشن سازی هر چه بیشتر هر مبحث مورد بررسی قرار خواهیم داد. در نهایت، به تجزیه و تحلیل پرسشنامه ای متشکل از 30 جمله فارسی و 30 جمله فرانسه که از منابع مختلف جمع آوری و جهت ترجمه بین تعدادی از دانشجویان پخش شده می پردازیم. نکته اصلی این پرسشنامه تحلیل قیدها در جملات است و در صورت نیاز، به مطالب دیگر دستوری که به نوعی در رابطه با این مسئله می باشد اشاره می کنیم. هدف اصلی از تهیه این پرسشنامه و مطالعه عمیق و بررسی آن، پی بردن به مشکلات زبان آموزان ایرانی در ترجمه این نکته دستوری است.