ملانوما یک تومور بدخیم از ملانوسیت است که مسئول 75% از مرگ ناشی از سرطان پوست می باشد. cd133 که به عنوان یک شاخص سلول های بنیادی سرطان در نظر گرفته می شود، در این نوع سرطان بیان می شود. همچنین به نظر می رسد این شاخص مسئول تهاجم و متاساز باشد. مطالعات نشان داده اند که پدیده ی گذر از مرحله ی اپیتلیالی به مزانشیمی (emt) نقش اصلی در فرآیند تهاجم و متاستاز دارد. هدف این مطالعه، جداسازی و بررسی سلول های بنیادی سرطان در رده ی سلولی ملانوما و سپس بررسی تنظیم کننده های emt مانند فاکتور های رونویسی و microrna می باشد. به این منظور ابتدا سلول های رده ی سلولیd10 ملانوما بر اساس بیانcd133 به جمعیت های cd133+ و cd133- جدا سازی شد و سپس قدرت تشکیل کلنی و اسفروئید و بیان ژن های بنیادینگی مانند oct4، nanog، klf4، sox2 ، c-myc، abcg2 و nestin بررسی شد. قدرت تهاجم و مهاجرت در این گروه های سلولی توسط تست مهاجرت و تهاجم و بیان ژن های تنظیم کننده ی emt مانند: cdh1، cdh2، snail1، snail2، tgf?1 و twist1 سنجیده شد. علاوه بر این بیان micrornaهای تنظیم کننده ی تهاجم و متاستاز مانند: mir-10، mir-21، mir-200c، mir-335، mir-373 و mir-520c در این دو گروه بررسی شد. نتایج نشان داد که قدرت تشکیل کلنی و اسفروئید به طور معناداری در جمعیت cd133+ بیشتر از cd133- است. ژن nanog در جمعیتcd133+ و ژن sox2، c-myc، nestinدر جمعیت cd133- افزایش بیان داشتند. در بین این دو جمعیت از نظر مهاجرت و تهاجم تفاوتی وجود نداشت. ژن cdh1 در جمعیتcd133+ و ژن های snail1، tgf?1 و cdh2 در جمعیت cd133- افزایش بیان داشت. بیان mir-200c در جمعیت cd133+ نسبت به cd133- کمتر بود و mir-335 در این رده ی سلولی بیان نمی شد. نتیجه گیری: سلول هایcd133+ در رده ی سلولی d10 در شرایط آزمایشگاهی از ویژگی-های شبه بنیادی برخوردارند. با این وجود توان مهاجرت و تهاجم سلول های cd133+مشابه با سلول های cd133- است. در این رده ی سلولی mir-335 که یک مهار کننده ی قوی برای تهاجم ومهاجرت است بیان نمی شود. mir-200c که در بسیاری از سرطان ها به عنوان مهار کننده ی پدیده ی emt و در ملانوما به عنوان القا کننده ی آن عمل می کند در جمعیت cd133+ نسبت به cd133- بیان بالاتری دارد.