هدف: تعارض کار- زندگی شکلی از تعارض بین نقشی است که نتیجه نا سازگاری فشار نقش ها از حوزه های کاری و خانوادگی می باشد.از طرفی استرس کاری پرستاران تاثیر به سزایی بر عملکرد حرفه ای و زندگی شخصی آنها گذاشته و موجب تعارض بین کار زندگی می شود، هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر مدیریت استرس بر استرس کاری و تعارض کار- زندگی در پرستاران می باشد. روش بررسی: در مطالعه شبه تجربی دو گروهی ، 64 نفر از پرستاران بیمارستان شهید لواسانی تهران سال 1391 بر اساس معیار های ورود با روش تصادفی از بین فهرست اعضا ئ جامعه ( چار چوب نمونه گیری) انتخاب شدند . ابزار گردآوری داده ها : پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، تعارض کار- زندگی و استرس پرستاری بودند. 3/56 % پرستاران محدوده سنی 35 تا 45 سال، 2/67% زن ، 8/32% مرد بودند. ابتدا دو گروه پرسش نامه ها را تکمیل ، برای گروه مداخله کارگاه دو روزه آموزش مدیریت استرس اجرا شد. پرسش نامه ها یک ماه بعد از مداخله مجددا ? تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار 18. v، spss بعمل آمد. ثبات درونی پرسش نامه ها با محاسبه آلفای کرومباخ جهت استرس پرستاری(78/0) و تعارض کار-زندگی(80/0) تایید گردید. یافته ها: با آزمون تی مستقل، میانگین تعارض کار- خانواده در دو گروه قبل از مداخله، تفاوت معناداری مشاهده نشد (747/0 = p ) ولی بعد از مداخله اختلاف معناداری مشاهده شد( 007/0 = p ) . باآزمون تی زوجی درگروه مداخله قبل ویک ماه بعد ازمداخله اختلاف معناداری در میانگین تعارض کار– خانواده مشاهده شد. (001/0 > p ) نتیجه گیری : نتایج نشان داد، آموزش مدیریت استرس بر تعارض کار- خانواده و استرس کاری پرستاران موثر می باشد. لذا بایدآموزش مدیریت استرس در برنامه های آموزشی پرستاران قرار گیرد.