این متن به مسئله حضور ابژه ها و محصولات دست ساخته بشر می پردازد که در کنار سوژه های اجتماعی تشکیل یک سیستم را می دهند. این سیستم در کلیت خود فرایند تغییر را ایجاد می کند. در این دیدگاه رویکرد پسا-امنسانی مطرح می شود با این عنوان که چگونه انسانها در کنار غیر-انسانها باعث تغییرات فرهنگی می شوند. تحولات دنیای امروز صحبت از فرایندی می کنند که می بایست به نقش غیر-انسانها در روابط اجتماعی ت.جه خاصی داشت. در ایران معاصر ورود ابژه های نوین فهرهنگی چون اینترنت در قالب شبکه های اجتماعی و زحهای نوین خود آرای و پوشش شرایطی را بوجود آورده است که نتیجه آن شکل گرفتن هویتهای نوین می باشند. گستردگی در عضو شدن در شبکه های اجتماعی بین جوانان و میل به استفاده از پوششهای غیر متعارف که از لحاظ فرم و رنگ با هنجاری سیستم در تقابل قرار می گیرند. هر دو این پدیدها در طی مصرفشان در زندگی روزمره با عث بوجود آمدن برخورد نیروی قهریه و پلیسی شده اند. در نتیجه این امر اهمیت پیدا می کند تا نقش اجتماعی ابژه های فرهنگی را مورد بررسی قرا دهیم. در این تحقیق با توجه به بازه زمانی دهه هشتاد به بررسی مسئله مند شدن اینترنت و لباسهای غیر متعراف پرداخته می شود.