چکیده پژوهش حاضر به منظورتبیین اثر بخشی قصه گویی بر کاهش پرخاشگری و ناسازگاری اجتماعی کودکان پایه اول دبستان انجام شد. روش پژوهش آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل و اجرای پیش آزمون و پس آزمون بود. نمونه تحقیق 60 نفر دانش آموز کلاس اول دبستان، (33 نفر گروه آزمایش، 28 نفر گروه کنترل) که از چهار مدرسه شهر اصفهان در سال 91 انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ارزیابی رفتاری کودکان راتر- فرم معلم و والدین بود و گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت تأثیر متغیر مستقل (قصه گویی) قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد، پس از پایان آموزش از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که قصه گویی موجب کاهش پرخاشگری و ناسازگاری اجتماعی می شود. نتایج نشان داد که از نظر معلمان بین میزان پرخاشگری دختران و پسران تفاوت معنادار وجود دارد و از نظر والدین بین میزان پرخاشگری دختران و پسران تفاوت معنادار مشاهده نگردید. همچنین از دیدگاه معلمان و والدین بین میزان ناسازگاری اجتماعی دختران و پسران تفاوت معنادار دیده نشد. این نتایج قابلیت کاربرد قصه و ساختار آن را در امر آموزش کودکان و توانمندی ها و حل مشکلات آنها نشان می دهد. کلید واژه : قصه گویی، پرخاشگری، ناسازگاری اجتماعی