رودخانه ها همواره به عنوان یکی از عوامل شکل گیری شهرها محسوب می شوند و نقش اساسی را در استخوان بندی آنها ایفا می کنند. مهران رود نیز در تبریز به عنوان یکی از عوامل شکل گیری شهر شناخته می شود و حضورش در تمامی طول شهر مشهود است. در گذشته های دور این رودخانه در کنار منافع متعدد برای شهروندان، طغیان هایی را نیز به همراه داشته که تخریب و ضرر و زیان های مالی و جانی را باعث می گردیده است. در سال 1313 شهردار وقت به منظور حفاظت شهر در برابر این سیلاب ها، اقدام به مسیرگشائی و احداث دیواره سنگی در تمامی طول رودخانه نموده است. این امر با اینکه تبریز را برای همیشه در برابر طغیان مهران رود مصون کرد اما این رودخانه را از بافت اطراف منفک نمود و باعث به فراموشی سپرده شدن آن گردید. امروزه این رودخانه به دلیل آلودگی ها و عدم فضاسازی مناسب، به عنوان عنصری زاید در شهر تلقی می شود و شهروندان از موهبت بودن در کنار آب و ارتباط با آن محروم اند. سبزراه ها به عنوان یکی از عناصری که شهرهای مختلف دنیا برای ساماندهی رودخانه هایشان به کارگرفته اند، مطرح می باشند. مزایا و معایب احداث سبزراه ها بر اساس مطالعات انجام شده در این رساله، استخراج گردیده است، همچنین به اصول مطرح در زمینه طراحی لبه رودخانه ها و احداث سبزراه ها که به عنوان راهگشای طراحی در این زمینه محسوب می شود، پرداخته شده است. در این رساله سعی گردیده تا با استفاده از یک پایه مطالعاتی قوی و استفاده از تجربیات جهانی در زمینه احیاء رودخانه های شهری، به ارائه طرحی برای ساماندهی قسمتی از رودخانه در بافت میانی شهر پرداخته شود، باشد که این نمونه، پروژه ای پیشگام تلقی گردد و تسری یابد.