چکیده فلز مس به دلیل ویژگی های مفید مکانیکی و هدایت گرمایی و الکتریکی کاربرد های صنعتی زیادی دارد. اگرچه فلز مس و آلیاژ های آن عموما به عنوان مواد مقاوم در برابر خوردگی شناخته شده اند ولی با توجه به محیطی که در آن به کار گرفته می شوند به خصوص در حضور آنیون های خورنده ی کلریدی، هنوز انواع مختلفی از خوردگی را متحمل می شوند که عموما کاربرد عملی آن ها را محدود می کند. یک دیدگاه موثر که می تواند این مشکل را حل کند اصلاح سطح با استفاده از تک لایه های خود آرا است. تک لایه های خود آرا سیستم-های ساده و انعطاف پذیری می باشند که به عنوان یک لایه ی ایزوله عمل کرده و از نفوذ کلرید به سطح جلوگیری می کنند. در این تحقیق، دو باز شیف جدید سنتزی، اریترو-2-((2-مرکاپتوفنیل ایمینو) فنیل-متیل) فنول ((mipmp و تریو-2-(1-(2-مرکاپتو فنیل ایمینو) اتیل) بنزن-1و3دی ال (miebd) به عنوان بازدارنده های خوردگی جدید پیشنهاد شده اند. mipmp و miebd بر سطح مس به طور خود بخودی آرایش می یابند و عملکرد بازدارندگی خوردگی آن ها در محلول 5/3% سدیم کلراید، به وسیله ی نمودار های پلاریزاسیون و طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی، بررسی شده است. اندازه گیری های قطبی شدن نشان می دهد که تک لایه های خود آرا به عنوان بازدارنده-های مختلط عمل می کنند و هر دو فرایند کاتدی و آندی را متوقف می سازند. افزایش قطر منحنی ها در اندازه گیری های امپدانس نشان می دهد که تک لایه ها به صورت بازدارنده های خوبی عمل می کند. نتایج حاصل از روش قطبی شدن و امپدانس از مطابقت خوبی برخوردارند و نشان می دهند که با افزایش زمان خود آرایی و غلظت، درصد بازدارندگی افزایش می یابد. در غلظت 1 میلی مولار و با افزایش زمان خود آرایی بیش از 8 ساعت برای mipmp افزایش قابل توجهی در درصد بازدارندگی مشاهده نمی شود و به 68/98-73/98 درصد می رسد. در صورتی که برای miebd درغلظت 5 میلی مولار، درصد بازدارندگی 39/96-28/98 را نشان می دهد. مطالعه ی اثر دما نشان می دهد که تک لایه های خودآرای مورد بررسی همچنان با افزایش دما خاصیت بازدارندگی دارند. رفتار جذبی تک لایه های خود-آرای mipmp و miebdاز هم دمای لانگمویر تبعیت می کند. انرژی آزاد استاندارد جذب، مخلوطی از جذب شیمیایی و جذب فیزیکی را برای هر دو تک لایه ی خود آرا نشان می دهد. کلید واژه: تک لایه ی خود آرا، خوردگی، قطبی شدن، امپدانس الکتروشیمیایی