هدف تحقیق حاضر پیش بینی میزان رضایت از زندگی بر اسا نقش جنسیتی و حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از بین دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان 372 نفر (214 زن و 158 مرد) با روش تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند و به وسیله مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکارن (1985)، پرسشنامه نقش جنسیتی بم (1983) و مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده سیمت و همکاران (1988) مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نشان داد که رضایت از زندگی دانشجویان توسط حمایت اجتماعی ادراک شده و نقش جنسیتی آن ها، 8/24 درصد قابل پیش بینی بود. بین حمایت اجتماعی ادراک شده و رضایت از زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت و از بین خرده مقیاس های نقش جنسیتی تنها خرده مقیاس نامتمایز با رضایت از زندگی رابطه منفی و معنادار داشت. همچنین بین خرده مقیاس های نامتمایز و مردانه با حمایت اجتماعی ادراک شده رابطه منفی و معنادار مشاهده شد.