اقلیمی محصولات مختلف، می توان قابلیت کشت دیم آنها را ارزیابی نمود و عوامل اقلیمی محدود کننده کشت دیم را تعیین کرد. در بخش دوم، محاسبات در طول دوره رشد محصولات اصلی دیم استان انجام شده است. نتایج حاصل از این بخش، پتانسیل کشت دیم هر یک از محصولات را در نقاط مختلف استان نشان می دهند. همچنین ایستگاههای مختلف برای کشت دیم این محصولات مورد مقایسه قرار گرفته اند. محاسبات در بخش بارش شامل تعیین شاخصهای فصل بارش، خصوصیات بارش و فراوانی روزهای خشک و بارانی و برآورد باران موثر می باشد.برای بررسی درجه حرارت نیز شاخصهای فصول یخبندان و گرما و فراوانی وقوع یخبندان و تنش گرمایی تعیین شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که در همه ایستگاهها کشت دیم با محدودیت بارش هم از نظر مقدار و هم از لحاظ پراکنش مواجه است و این محدودیت در گناباد، سرخس، سبزوار و تربت جام بیشتر است. همچنین عدم توزیع بهینه بارشهای ماهانه در ارتباط با کشت دیم و عدم اطمینان از دریافت بارش کافی در ایام مورد نیاز گیاه، محدودیتهایی را برای کشت دیم در همه ایستگاهها باعث می شود. وقوع یخبندان و تنش گرمایی نیز در همه ایستگاهها، کشت دیم را محدود می کند. بیشترین محدودیت یخبندان در ایستگاههای قوچان، تربت حیدریه، مشهد و نیشابور است. ایستگاههای سرخس، سبزوار و گناباد از نظر تنش گرمایی بیشترین محدودیت را نشان می دهند.