امروزه مبحث انرژی از مهمترین مباحث مطرح در تمام کشورهای جهان در امر توسعه به شمار می رود. انرژی الکتریکی به عنوان معیار مصرف انرژی که قابلیت تبدیل نهایی به انواع انرژی را دارد همواره نقش بسزایی در تأمین انرژی مورد نیاز جهان داشته است. با توجه به گسترش روز افزون تقاضا برای انرژی الکتریکی و همچنین بحث کاهش آلودگی های زیست محیطی، تمایل استفاده از فن آوری های جدید از جمله تولید همزمان برق و حرارت افزایش یافته است. در روش معمول به منظور برآورده شدن نیازهای الکتریکی و حرارتی، الکتریسیته از شبکه توزیع سراسری و حرارت از سوزاندن سوخت در بویلرها و تجهیزات گرمازا به روش جداگانه تأمین می گردد. در روش تولید همزمان دو شکل معمول انرژی )الکتریکی و حرارتی( با استفاده از یک منبع انرژی اولیه نظیر سوخت تولید می شوند. انرژی گرمایی اتلافی از این گونه مولدها بازیافت شده و برای نیاز گرمایشی در بخش های مختلف بکار گرفته می شود، این موضوع کارایی مولدهای تولید برق را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. در این پژوهش، ارزیابی اقتصادی بر اساس روش ارزش حال خالص، نرخ بازده داخلی و همچنین دوره برگشت سرمایه برای بکارگیری سیستم تولید همزمان برق و حرارت در یک مجتمع مسکونی واقع در منطقه شمال شرق تهران (مطالعه موردی) صورت قرار گرفته است به گونه ای که با استفاده از میزان تقاضای برق و گاز مجتمع مسکونی، سیستم chp مناسب را که منبع سوختی آن گاز طبیعی می باشد، انتخاب می شود. بنابراین ارزیابی بر اساس میزان سرمایه گذاری اولیه، هزینه ها و درآمدهای ناشی از بکارگیری سیستم انتخابی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با سرمایه گذاری اولیه 000،000،250 ریال و در نظر گرفتن قیمت برق و گاز به ترتیب 485 و 842 ریال، اجرای طرح غیر اقتصادی باشد و در صورتی که سرمایه گذاری اولیه 50 درصد کاهش یابد، اجرای طرح در نرخهای تنزیل پایین تر از 13.90 درصد اقتصادی خواهد بود و همچنین اگر درآمد سالانه 10 درصد افزایش یابد، اجرای طرح نیز در نرخهای تنزیل پایین تر از 12.23 درصد اقتصادی خواهد بود. بنابراین بایستی تدابیری اتخاذ نمود که درآمد ناشی از استفاده از اینگونه مولدها افزایش یابد و یا سرمایه گذاری اولیه کاهش یابد تا استفاده از اینگونه مولدها اقتصادی تر شود.