در این پژوهش " نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در صنعت بانکداری کشورهمراه با مطالعه موردی یک بانک خصوصی"تحلیل شده است. ابتدا با مرور ادبیات موضوع تحقیق ، مدل مفهومی تأثیر به کارگیری فناوری اطلاعات وارتباطات بر عملکرد صنعت بانکداری، طراحی شده است که در واقع تأثیر به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات را بر افزایش کیفیت، رضایت مشتریان، نوآوری و کاهش هزینه و زمان صرف شده در بانک را بررسی می کند. مدل مفهومی مذکور دارای یک متغیر مکنون وابسته و یک متغیر مکنون مستقل که به ترتیب با پنج متغیر آشکار وابسته و چهار متغیر آشکار مستقل اندازه گیری می شوند. سنجه های این متغیرها تعیین و این مدل از سوی تنی چند از خبرگان امر در بانک تحت مطالعه میدانی مورد بازنگری و تأیید اولیه قرار گرفت. سپس در مطالعه میدانی در یک بانک خصوصی، با توزیع پرسش نامه میان متخصصین فناوری اطلاعات و ارتباطات، داده های لازم برای آزمون و تأیید مدل مفهومی جمع آوری گردید. داده ها از طریق " مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر " مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج آن ارائه می گردد. یافته ها نشان می دهند که به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در بانک بیشترین تأثیر را بر کاهش هزینه و افزایش نوآوری محصولات و خدمات در بانک و کمترین تأثیر را بر کاهش زمان صرف شده توسط بانک داشته است.