مقاوله نامه کار دریایی (2006) دربرگیرنده مجموعه کاملی از حقوق و حمایت ها در محل کار برای بیش از 1.2 میلیون دریانورد در سراسر جهان است. هدف اصلی این مقاوله نامه، دستیابی به کار شایسته برای دریانوردان و نیز منافع اقتصادی ایمن در یک رقابت عادلانه برای صاحبان کشتی های با کیفیت است. در حقیقت می توان گفت که مقاوله نامه کار دریایی به عنوان "رکن چهارم" ساختار نظارت بین المللی برای حمل و نقل با کیفیت کالا بوده و به نوعی مکمل کنوانسیون های اصلی سازمان بین المللی دریانوردی قلمداد می شود. در فصل اول این پژوهش تحت عنوان ‍"شرایط کار و زندگی شایسته برای دریانوردان"، عناوین اول (شرایط حداقل برای دریانوردان جهت کار بر روی یک کشتی ) و دوم (شرایط کار) مقاوله نامه کار دریایی با قوانین و مقررات کار جمهوری اسلامی ایران مطابقت داده شده اند. در فصل دوم که تحت عنوان "حمایت های رفاهی و بهداشتی" است، عناوین سوم (محل اقامت، امکانات تفریحی، غذا و تهیه غذا) و چهارم (حمایت بهداشتی، مراقبت درمانی، حمایت تامین اجتماعی و رفاهی) مقاوله نامه کار دریایی مورد ارزیابی قرار گرفته و تطبیق لازم با مقررات مرتبط رفاهی و حمایتی صورت گرفته است. در فصل پایانی تحت عنوان "سازوکار اجرای مفاد مقاوله نامه کار دریایی"، شرایط مربوط به اجرای این مقاوله نامه و نیز مسئولیت ها و تعهدات مربوط به کشورهای عضو این مقاوله نامه که به عنوان کشور صاحب پرچم یا کشور صاحب بندر انجام وظیفه می نمایند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.