گلرنگ (carthamus tinctorius l.) متعلق به خانواده مرکبان (asteraceae)، علفی، یک ساله، دیپلوئید، خود سازگار، با ظاهری خارمانند و جزو گیاهان پرشاخه است. به دلیل تولید متابولیت های ثانویه فراوان و مقاومت بالای گلرنگ در برابر استرس های محیطی، این گیاه می تواند به عنوان یک گیاه مدل جهت مطالعه مکانیسم های دفاعی مختلف مورد استفاده قرار گیرد. مسیر فنیل پروپانوئید یکی از مسیرهای مهم دفاعی گیاهی در برابر انواع تنش های زیستی و غیرزیستی محسوب می شود. در این تحقیق بیان دو ژن مهم این مسیر یعنی pal و chs پس از جداسازی این ژن در گیاه گلرنگ مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور گیاهان 14 روزه رقم مقاوم 191-22 گلرنگ تحت تیمار دو غلظت sa (یک دهم و یک میلی مولار) و دو تنش زخم مکانیکی برگ و شوری قرار گرفتند. پس از استخراج rna کل از نمونه ها و سپس سنتز cdna، با استفاده از روش rt-pcr نیمه کمی بررسی بیان این دو ژن صورت گرفت. نتایج حاصل از آنالیز مولکولی نشان داد که بیان این ژن ها در ساعات اولیه (3 و 6) پس از تیمار بیشترین افزایش را نشان می دهد. این نتایج حاکی از افزایش فعالیت ژن های دفاعی و در نتیجه فعال شدن مسیرهای مقاومت فنیل پروپانوئید و فلاونوئید، در زمان های اولیه پس از اعمال تیمار دارد.