درعصرامروزدانش و مدیریت دانش به عنوان یک مزیت رقابتی مهم به منظور ایجاد ارزش و توسعه قابلیت‏ های جدید در نظام‏ های آموزشی اعم از آموزش عالی و آموزش و پرورش محسوب می ‏شودکه در رابطه با آن الگوها و مدل ‏های گوناگون ارائه شده است. این پژوهش با هدف شناسایی وضعیت مدیریت دانش در چارچوب مدل جاشپارا و بر اساس مستندسازی تجربیات مدیریتی مدیران ستادی آموزش و پرورش خراسان جنوبی انجام گرفته است. روش انجام پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل 260 نفر از مدیران ستادی آموزش و پرورش خراسان جنوبی در سال تحصیلی 91-1390 بودند که 158 نفرازمدیران ستادی (مدیران 37 نفر،معاونین 35 نفروکارشناسان مسئول 86 نفر) با استفاده از روش نمونه‏ گیری طبقه‏ ای نسبتی انتخاب شدند. به این‏ منظوردرآغازبه مطالعه گسترده ادبیات وپیشینه‏ یپژوهش پرداخته شدوبرای وضعیتمدیریت دانش بر مبنای مدل جاشپارا، پرسشنامه محقق ساخته‏ شامل 39 گویه تنظیم گردید. برای تعیین روایی محتوا و سازه، ابتدا پرسش‏نامه‏ در اختیار تعدادی از صاحب نظران و خبرگان موضوع قرار گرفت و سپس تحلیل عاملی شد و مورد تأیید واقع گردید. سنجش پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ برای کل پرسش‏نامه 97/0 به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده‏ های جمع ‏آوری شده از روش‏ های توصیفی و روش‏های استنباطی (آزمون تی، آزمون تحلیل واریانس یک ‏طرفه و محاسبه‏ ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شده است.نتایج پرسش‏ های پژوهش نشان داد میانگین وضعیت مدیریت دانش در آموزش و پرورش از نظر مدیران 36/3، معاونین 16/3، کارشناسان مسئول 06/3 و میانگین کل، 19/3 به دست آمد. نتای جفرضیات پژوهش حاکی از آن بودکه،میانگین نمره مولفه ‏های اکتساب وخلق دانش وکاربرددانش ومیانگین نمره کل مدیریت دانش مدیران ستادی،به‏ طورمعنی ‏داری بیشترازمتوسط نظری است. هم‏ چنین بین سابقه کار مدیران ستادی و میزان کاربرد مدیریت دانش و مولفه ‏های سازماندهی دانش، تبادل و اشتراک دانش و کاربرد دانش رابطه معنی ‏داری وجود ندارد، اما بین مولفه اکتساب و خلق دانش با سابقه کار رابطه مثبت و معنی داری تایید گردید. به علاوه بین متغیرهای سطوح تحصیلی مدیران و سطوح مختلف مدیران با کاربرد مدیریت دانش ومولفه‏ های آن،تفاوت معنی‏ داری مشاهده نگردید.