پژوهش حاضر با هدف «بررسی رابطه بین فلسفه تربیتی و روش تدریس دبیران دوره متوسطه شهرستان بهشهر» صورت گرفته است. این پژوهش به صورت پیمایشی و با هدف کاربردی انجام شد و 277 نفر از دبیران شاغل به تدریس در مدارس دوره متوسطه که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی ساده از جامعه (439=n ) انتخاب شده بودند به دو پرسشنامه محقق ساخته ای که بطور جداگانه شامل پرسشنامه فلسفه تربیتی (حاوی 25 سوال با طیف لیکرت) با پایایی 88/0 و پرسشنامه روش تدریس ( حاوی 20 سوال با طیف لیکرت) با پایایی 81/0 ، پاسخ داده اند. و داده های بدست آمده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، نمودار، درصد، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب تعیین و طبقه بندی داده ها) و آمار استنباطی (آزمون t برای دو گروه مستقل، تحلیل واریانس یک راهه، آزمون تعقیبی دانکن و آزمون فریدمن) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. عمده ترین یافته های پژوهش حاکی از آن است: 1- فلسفه تربیتی غالب بین دبیران، بر اساس نتایج بدست آمده فلسفه تربیتی اسلام است. 2- روش تدریس غالب بین دبیران، بر اساس نتایج بدست آمده روش تدریس فعال است. 3- بین فلسفه تربیتی معلمان و روش تدریس آنان با احتمال 95% رابطه مستقیم وجود دارد. کلید واژه ها: فلسفه تربیتی، روش تدریس، دبیران دوره متوسطه شهرستان بهشهر