تعداد بسیار زیادی از ساختمان های موجود در ایران از نوع ساختمان های دارای دیوار با مصالح بنایی غیرمسلح می باشد که بهسازی آن ها در مقابل بارهای ناشی از زلزله ضروری است. روش های مختلفی برای بهسازی این نوع دیوارها وجود دارد که استفاده از بتن پاشی و ورق های کامپوزیت از جمله این روش هاست. در این پایان نامه رفتار دیوارهای بنایی غیرمسلح بهسازی شده با استفاده از کامپوزیت و بتن پاشی در برابر بارهای سیکلی مورد بررسی قرار گرفته است. مصالح بنایی به عنوان ماده ای ناهمگن اورتوتروپ فرض شده است. تغییر ضخامت در ارتفاع و همچنین در طول نادیده گرفته شد. استفاده از مفهوم قاب معادل به جای المان دیوار مورد استفاده قرار گرفت. از تیرهای صلب و همچنین ستون برای مدل سازی دیوار بنایی استفاده گردید. مفاصل پلاستیک خمشی و برشی برای مدل سازی رفتار مناسب دیوار در برش و خمش در ناحیه غیرخطی پاسخ مناسبی ارائه نمود. بارگذاری ترکیبی پوش آور برای مدل سازی رفتار سیکلی دیوار نیز مورد استفاده قرار گرفت. با تحلیل رفتار دیوارهای بهسازی شده، افزایش در سختی جانبی معادل و میزان جذب انرژی مشاهده شده است. پارامترهای مورد نیاز برای مدل سازی و طراحی دیوارهای بهسازی شده در مطابقت با دستورالعمل بهسازی محاسبه و ارائه شده است. نتایج به دست آمده از تحلیل با نتایج آزمایش های ارائه شده در منابع مقایسه گردید و همخوانی مناسبی مشاهده شد. این نتایج نشان دهنده افزایش در مقاومت جانبی دیوارهای بنایی غیرمسلح بهسازی شده با شاتکریت تا حدود 6/3 برابر دیوار مصالح بنایی غیرمسلح می باشد. همچنین شکست این نوع دیوارهای بهسازی شده شکل پذیرتر است و قابلیت جذب انرژی بیشتری از خود نشان می دهند. مقاومت جانبی دیوارهای غیرمسلح بهسازی شده با ورق های کامپوزیت تا حدود 3 برابر دیوارهای بنایی غیرمسلح می باشد.