منظومه شعری مقامات حسینی یکی از قدیمی ترین منظومه های حماسی درمورد قیام عاشورا در ادب فارسی است که مرحوم میرزا محمداکبر منشی بمرودی قاینی(1180-1078)دبیر دربار نادرشاه افشار،آن را در سال 1170هجری قمری سروده است.این منظومه حدود 4300بیت دارد که وزن و و قالب شاهنامه فردوسی را دارد. امتیاز این منظومه نسبت به آثار مشابه خود در آن است که برخلاف آن ها نوعی حماسه بوده و لحنی کاملاً حماسی دارد و در هیچ جای آن نشان از تأسّف و غم و اندوه نسبت به حادثه کربلا و شهادت امام(ع) و یاران ایشان وجود ندارد.در صورتی که آثار منظوم و منثور درباره ی قیام عاشورا عموماً نوعی مرثیه درباره ی مظلومیّت و شهادت امام حسین(ع) هستند.این منظومه حماسی نسخ خطّی فراوانی دارد که در کتابخانه ها و موزه های مختلف نگه داری می شود.کتب تاریخ محلّی اغلب از روی هم به اختصار شاعر را معرّفی و نامی از منظومه اش برده اند.کار اصلی در این پایان نامه جمع آوری نسخه های خطّی این منظومه و تصحیح انتقادی آن بوده است.هم چنین در این پایان نامه با استفاده از آثار محدود بیرونی و نشانه های درون متنی به معرفی زندگی و آثار شاعر، منظومه،ویژگی ها و نسخه های آن پرداخته شده است