آنتوان برمن (1985) زبانشناس و مترجم فرانسوی در مقاله ی خود با عنوان «ترجمه وآزمون دیگری»، دوازده گرایش را در ترجمه عنوان می کند که یکی از آنها فاخرگرایی است. برمن فاخرگرایی را در نظم «شاعرانه-سازی» و در نثر «بلیغ سازی» می نامد و آن را تولید جملات فاخر با بهره گرفتن از متن اصلی به عنوان «ماده ی خام» تعریف می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی فاخرگرایی در ترجمه های غیرادبی معاصر است. پنج ترجمه ی غیر ادبی از دو مترجم تراز اول کشور، نجف دریابندری و عبدالله کوثری، انتخاب شد. برخلاف برمن که فاخرگرایی را گرایشی عام در ترجمه می داند، بررسی ترجمه های دو مترجم مورد مطالعه در این پژوهش نشان داد که فاخرگرایی گرایشی فردی است و همه ی مترجمان گرایش به فاخرگرایی ندارند.