نام پژوهشگر: کوثر فروهی
کوثر فروهی سعید شاکریان
هدف از مطالعه حاضر عبارت است از مقایسه مقادیر و سطح بیشینه اکسیداسیون چربی(mfo) و شدتی از فعالیت که در آن بیشینه اکسیداسیون چربی روی می دهد (fatmax) دردو نوع فعالیت هوازی دویدن روی نوارگردان و رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج بود. 12 دانشجوی دختر تمرین نکرده با میانگین سنی 33/1 ± 28/24 سال ، قد 15/3 ± 17/162 سانتیمتر ، وزن 41/4 ± 59/54 و bmi 78/1±94/20 و درصد چربی 98/3 ± 13/24 به عنوان آزمودنی در این مطالعه شرکت کردند.. پس از آشنایی با نحوه ی انجام پروتکل بر روی نوار گردان و دوچرخه کارسنج و استفاده از ماسک تنفسی، آزمودنی ها فعالیت فزاینده را روی دوچرخه کارسنج و نوار گردان انجام دادند. تبادل گازهای تنفسی و ضربان قلب هنگام فعالیت ثبت شد و مقادیر اکسیداسیون چربی با استفاده از معادلات عنصرسنجی محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون t و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بیشینه اکسیداسیون چربی ( g/min 03/0± 20/0 در مقابل g/min 02/0 ± 14/0) و حداکثر اکسیژن مصرفی (ml/kg/min 95/1 ± 24/31 در مقابل ml/kg/min 52/1 ± 27/27 ) به ترتیب در دویدن روی نوار گردان در مقایسه با رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج، به طور معناداری بیشتر بود (05/0p? ). در حالی که میزان fatmax بین دو نوع فعالیت ورزشی (18/1± 43/42 vo2max در نوارگردان در مقابل 04/1 ± 47/47 vo2max در دوچرخه کارسنج ) تفاوت معنا داری نداشت. از یافته های این پژوهش چنین نتیجه گیری می شود که مقادیر اکسیداسیون چربی در شدت های نسبی مشابه با نوع فعالیت ورزشی به طور بارزی متفاوت است. همچنین، بیشینه اکسیداسیون چربی در فعالیت هایی که توده عضلانی بیشتری درگیر می شوند، بیشتر است.