این تحقیق در مورد اولویت بندی عوامل موثر بر اعتماد مشتریان در بانکداری الکترونیک می باشد. با مطالعه مقالات و تحقیقات انجام شده توسط محققین مختلف، این عوامل شناسایی شده و سپس مدلی مفهومی شامل هفت معیار و چهارده زیرمعیار که به صورت شبکه ای با هم در تعاملند ارائه شده است. در این تحقیق سعی شده است علاوه بر ارائه مدلی مفهومی با تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره mcdm، تحت عنوان anp و dematel به اولویت بندی این عوامل بپردازیم. تکنیک anp نسبت به dematel از جامعیت بیشتری برخوردار است. چرا که ارتباطات داخلی و وابستگی های درونی بین عوامل را نیز در نظر می گیرد. در نهایت در هر دو تکنیک مهم ترین عامل، حریم شخصی و امنیت درک شده شناسایی شد در نتیجه بانکها می توانند برای بهبود کیفی خدمات و افزایش اعتماد مشتریان این عامل را موثرترین عامل بدانند