در تحقیق حاضر، هدف امکان سنجی سنتز مکانوشیمیایی کاربید مولیبدن نانوساختار از مولیبدنیت (mos2) در حضور گرافیت و آهک می باشد. این واکنش در حضور پودر آلومینیوم انجام می گیرد تا از گرمای آزاد شده از واکنش های آلومینوترمی در پیشبرد واکنش استفاده شود. مزیت این روش علاوه بر عدم نیاز به حرارت دهی، مهارگوگرد به صورت ترکیب جامد سولفید کلسیم و سنتز مستقیم پودر در ابعاد نانو می باشد. در این تحقیق، پارامترهای مختلفی از جمله زمان آسیاکاری و مقادیر مختلف واکنش دهنده ها، دمای آدیاباتیک و فشار داخل محفظه برای دستیابی به سنتزمکانوشیمیایی مطالعه شده است. نمونه های سنتز شده با (xrd)، (sem) و(tga) شناسایی و مطالعه شده اند. در پایان مشخص شد که مولیبدنیت به دلیل خاصیت روان کنندگی رفتار متفاوتی در حین آسیاکاری نشان می دهد و با وجود دمای آدیاباتیک بالای 1800 درجه کلوین در سیستم، واکنش سنتز کاربید مولیبدن، همواره به صورت تدریجی پیش می رود و واکنش سنتز احتراقی رخ نمی دهد. در نمونه های که دمای آدیاباتیک بالای 2000 درجه سانتی گراد می باشد واکنش در زمان های کوتاه تر آسیاکاری رخ داده و مقدار کاربید مولیبدن سنتز شده بیشتر می باشد.