چکیده: هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی تأثیر بازی های رایانه ای بر هوش اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی نوجوانان پسر 12-15 ساله در شهر زاهدان است. روش پژوهش از نوع تجربی، با طرح دو گروه کنترل و آزمایش و پیش آزمون و پس آزمون می باشد. است. جامعه ی آماری را کلیه ی دانش آموزان مدرسه ی تیزهوشان شهر زاهدان، در سال تحصیلی 90-91 تشکیل می دهند. نمونه ی آماری شامل 60 نفر دانش آموز که با روش نمونه گیری هدفمند، بر اساس میزان انجام بازی کامپیوتری انتخاب شدند. به این صورت که بر اساس پرسشنامه ی میزان انجام بازی های رایانه ای، افرادی که کمترین مقدار بازی را داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش، دو پرسش نامه ی هوش اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. سپس آزمودنی های گروه آزمایش 15 جلسه ی 120 دقیقه ای که مدت 45 روز به طول انجامید را به بازی رایانه ای مورد علاقه ی خود پرداختند. 3 روز پس از اتمام دوره ی آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس و t گروه های مستقل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهند که با حذف تأثیر پیش آزمون، بین دو گروه کنترل و آزمایش از نظر هوش اجتماعی تفاوت معنی داری مشاهده نشده است. یعنی بازی های رایانه ای بر هوش اجتماعی افراد گروه آزمایش تأثیری نداشته اند. اما در خودکارآمدی تحصیلی، با حذف تأثیر پیش آزمون، بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده شد. یعنی می توان استنباط کرد که بازی های رایانه ای بر خودکارآمدی تحصیلی افراد گروه آزمایش تأثیر گذاشته است. کلمات کلیدی: هوش اجتماعی، خودکارآمدی تحصیلی و بازی های رایانه ای