هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تأثیر مهارت های ابراز خود بر خویشتن داری و هوش معنوی است. در این تحقیق سعی بر این است که مشاهده شود آیا آموزش ابراز خود می تواند خویشتن داری و هوش معنوی را ارتقا بخشد. روش پژوهش، تجربی با طرح دو گروه کنترل و آزمایش و پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه ی آماری این تحقیق 300 دانشجو از دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 91-90 می باشد. نمونه ی آماری شامل 30 دانشجو که با روش نمونه گیری هدفمند بر اساس پیش آزمون ابراز خود، انتخاب و به دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش علاوه بر پرسشنامه ی ابراز خود (گمبریل و ریچی، 1975)، پرسشنامه های خویشتن داری (نیک منش،1386) و هوش معنوی (کینگ، 2008) بوده اندکه به صورت پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. سپس دانشجویان گروه آزمایش 8 جلسه ی 90 دقیقه ای مورد آموزش مهارت های ابراز خود قرار گرفتند. پس از اتمام آموزش پس آزمون اجرا شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل کواریانس و t گروه های مستقل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که با حذف تأثیر پیش آزمون، تفاوت معناداری بین دو گروه کنترل و آزمایش از نظر هوش معنوی، خویشتن داری و مهارت های ابراز خود وجود دارد. یعنی آموزش ابراز خود علاوه بر بهبود مهارت های ابراز خود، بر بهبود خویشتن داری و هوش معنوی دانشجویان موثر بوده است. جنسیت، سن و سطح تحصیلات باعث تفاوتی در نتایج پژوهش نشده است. کلمات کلیدی: مهارت ابراز خود، خویشتن داری، هوش معنوی، دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان