امروزه در طرح های صنعتی نظیر صنایع نفت، نیروگاه ها و طرح های بزرگ زیربنایی که به صورت بارز از تحولات فناوری تاثیر می پذیرند، استفاده ازروش ها و ساختار های نوین مدیریت، اجتناب ناپذیر است. یکی از ابزارهای موثر در سرعت بخشیدن به برنامه ها و کاهش هزینه ها، اجرای برنامه ها در چارچوب پروژه است و در این میان آنچه پروژه را معنا و حیات می بخشد، مدیریت حاکم بر پروژه است. به گفته صاحب نظران، مدیریت پروژه شامل به کارگیری چهار عامل اساسی دانش، مهارت ، ابزار و تکنیک های لازم در اداره جریان اجرایی فعالیت ها به منظور برطرف سازی نیازهای پروژه است. برخی از خصوصیات پروژه ها، مبنایی برای نحوه مدیریت بر پروژه می شوند به طوری که مدیریت بر مبنای آن ویژگی ، راه کار های مناسب را مد نظر قرار می دهد تا پروژه با موفقیت و تامیین همه اهداف مورد نظر خاتمه یابد. پیچیدگی پروژه خصوصیتی از پروژه است که حتی در زمانی که اطلاعات کامل و معقولانه ای درباره سیستم پروژه داریم فهم و پیش بینی و تحت کنترل در آوردن رفتارهای پروژه را مشکل می سازد. پیچیدگی پروژه تاثیر مستقیمی در مدت زمان انجام و هزینه پروژه دارد. برای جلوگیری از ضررهای مالی و اعتباری حاصل از پیچیدگی نیاز است که پیچیدگی پروژه های مختلف را شناخت و آنها را اندازه کرد. تا با آگاهی کامل از میزان این مشخصه زمان و قیمت مناسبی را برای انجام پروژه ارائه داد . هیل در این زمینه می گوید که مهمترین نقش مدیر تولید یک پروژه مدیریت پیچیدگی است. به همین منظور برای سنجش پیچیدگی پروژه ها نیاز است تا معیارهای اندازه گیری را شناسایی نمائیم و براساس آنها پیچیدگی را اندازه بگیرم. بدین منظور تحقیق حاضر سعی دارد تا یک رویکرد منسجم را بر پایه استفاده از تکنیک های dematel و anp برای مسئله شناسایی معیارها و سنجش پیچیدگی پروژه ارائه دهد. در نهایت نیز می توان گفت که هرچه قدر پروژه ها پیچیده تر می شوند، نگرانی ها پیرامون مفهوم پیچیدگی پروژه و تاثیر آن بر فرایند مدیریت پروژه بیشتر می شود و استنباط پیچیدگی پروژه جز با هماهنگی و ارتباط و کنترل بیشتر بر پروژه امکان پذیر نمی باشد.