هدف از این تحقیق تعیین اثر شیوه‏های تمرین تعادلی، قدرتی و تعادلی_قدرتی بر تعادل ایستا، نیمه پویا و پویای دانش‏آموزان دبیرستانی دختر کم‏توان ذهنی (21-14 سال) شهر سنندج بود. تعداد 45 نفر دانش‏آموز دختر به 3 گروه 15 نفری برای تمرین در برنامه‏ی تمرینی تعادلی، قدرتی و ترکیبی از هر دو، تقسیم شدند. آزمون‏های تعادل ایستا (عادی، نرم و چشم‏بسته)، نیمه‏پویا (عادی و نرم) و پویا (عادی و نرم) روی آن‏ها اجرا شد. برنامه تمرینی برای هر گروه به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه 90 دقیقه‏ای، به اجرا در آمد. برای مقایسه میانگین طرح‏های پیش‏آزمون و پس‏آزمون در هر گروه از آزمون t جفتی و برای مقایسه میانگین نمونه‏های هر سه گروه و نشان دادن تفاوت معنی‏داری بین آن‏ها از تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. اختلاف معنی‏داری بین تعادل ایستا، نیمه پویا و پویای هر سه گروه تمرینی در پیش‏آزمون و پس‏آزمون مشاهده شد. اعمال شیوه‏های تمرینی به‏طور معنی‏داری تعادل ایستا، نیمه پویا و پویای هر سه گروه را بهبود بخشید (05/0(p<. اما در حالت نرم گروه تعادلی (پای راست) و حالت چشم بسته هر سه گروه تعادلی (پای چپ)، گروه قدرتی (پای راست) و گروه ترکیبی از آزمون تعادل ایستا و در حالت راه رفتن روی سطح نرم از آزمون تعادل پویا در گروه‏های تعادلی و قدرتی اختلاف معنی‏دار مشاهده نشد.