هدف از این رساله، بررسی و تبیین جایگاه چین و تأثیر پرونده هسته ای ایران است. روش تحقیق در رساله ی حاضر، از نوع تحلیلی توصیفی، روش گردآوری کتب، فصلنامه ها و مقالات و مجلات کتابخانه-ای و ابزار گردآوری بوده است. در این رساله روابط ایران وچین بررسی شده از دوران گذشته از قبل از پیروزی تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران روابط دو کشور وارد مرحله ای تازه شد؛ به طوری که شاهد گسترش آن در این دوران هستیم. سئوال پایان این است که تأثیر و جایگاه چین در پرونده هسته ای ایران چگونه ارزیابی می شود؟ نتیجه آن شد که در پی پیروزی انقلاب اسلامی و ایجاد فضای متناقض با غرب، سیاست خارجی ایران گرایش به کشورهای شرقی را مدنظر خود قرارداد، و چین را به دلیل قابلیت های بالا در همه ی زمینه ها برگزید، لذا همکاری های دو کشور در زمینه های سیاسی و اقتصادی به وی‍ژه در حوزه انرژی با توجه به دلایل فوق گسترش قابل ملاحظه ای یافت و می توان گفت چالش ایران با غرب بعد از انقلاب اسلامی؛ جایگزینی کشورهای شرق به ویژه چین و سیاست های اصلی چین در قدرتمند شدن این کشوردر عرصه های سیاسی و اقتصادی نظامی و فرهنگی از مهم ترین عوامل موثر در روابط ایران و چین بوده اند. در روابط پایدار دو کشور حوزه های سیاسی و اقتصادی نظامی فرهنگی از دیرباز تاکنون جزء ظرفیت های مهم به شمار می-روند، و دو کشور کماکان به همکارهای گسترده در این دو حوزه ادامه می دهند، البته ذکر این نکته ضروری است که مناسبات چین با قدرت های بزرگ و اسرائیل محدودیت های را در روابط ایران و چین به وجود آورده، به خصوص که امروزه به دلیل مشکلات هسته ای این محدودیت ها بیشتر شده است، به طوری که این دولت ها فشار مضاعفی را بر دولت چین مبنی بر کاهش روابط خود با ایران وارد کرده اند، گرچه چین در برخی مواقع به طور غیرمستقیم با آن ها همراهی کرده، اما همواره بر حق هسته ای ایران تأکید کرده است. ایران با دیپلماسی فعال خود در منطقه و گسترش همکاری های منطقه ای و چندجانبه به همراه چین و حمایت از حضور این کشور در شورای امنیت، با آگاهی از پیامدهای مثبت آن برای ایران؛ سعی در کمرنگ کردن این محدودیت ها داشته است.